O co mi chodzi?

[Gość Monia444]

Jakiś czas temu poznałam faceta. Ja 23 on koło 40 albo i po.
Nie jest to znajomość erotyczna czy coś w ten deseń. On jest po rozwodzie i na nową.
Ale ja po każdym spotkaniu z nim czuje się jak bez powietrza. Jakby powietrza ze mnie uszlo. Czuje sie jak w klatce, bez możliwości ucieczki. Czasami aż zygac się chce.
Chciałabym skońcZyć ta znajomość Ale z drugiej strony nie chce bo drze na sama myśl że mogłaby się skońcZyć.
Czemu?
Nie rozumiem siebie.
Dodam, ze on jak na dobry czas z ta swoja to mnie zalewa, a jak zły to wobec mnie jest mega w porządku.

[Gość Monia444]

Krótko mówiąc nie potrafię zrezygnować z tego kontaktu mimo że sprawia mi dyskomfort.

[kikunia55]

A co to za znajomość? Jak się spotkacie, to omawiacie ostatni wczorajszy film na TVNie, czy jak? Znajomości do czegoś zazwyczaj prowadzą. Są koledzy z biegania na karate , z uczelni, czasem nawet z pracy. Zazwyczaj wykonuje się wspólne czynności czyli treningi, przygotowanie się do egzaminów, wspólny projekt w pracy a czasem tylko wspólny wypad do knajpki czy na spacer i wtedy omawianie wspólnych spraw, wspólnych znajomych.

Tobie od spotkań chce się rzygać- tematy niesmaczne, czy Twoja pozycja u faceta żadna?

Dlaczego nie umiesz zrezygnować ze znajomości z nim? Taki przystojny (niech kawalek miasta wie,że z byłe chlystkiem się nie spotykam)? Taki inteligentny- jak omówi książkę, którą oboje przeczytaliśmy, to otwierają się przede mną niezauważone wątki, podteksty, głębia rozpatrywanego problemu przez autora powieści (wiersza, filmu)? Taki praktyczny- jak mi siądzie opona w aucie, spadnie łańcuch w rowerze, zawiesi się komputer to złota rączka naprawi?
Znajomość jak piszesz nie erotyczna, to o co chodzi z kolesiem, który ładnie umie ludzmi pewnie kręcić- w końcu ma 40 lat i już zdążyl się rozwieść a nawet z inną związać- wie jak takie gąsiątko jak Ty trzymać w pogotowiu.

Z Twojego opisu trudno stwierdzić o co chodzi- przynajmniej ja mało kumata jestem.

[Gość Monia444]

Poznaliśmy się w pracy. A on jest i praktyczny i dowcipny i zabawny. Ale chyba zygac się chce, bo moja pozycja jest zadna. Wzrasta jak się pokloci ze swoja partnerką.

[kikunia55]

Czyli sama sobie odpowiedziałaś.

Szybko udaj się na jakąś dyskotekę, oboz rowerowy, treningi karate i idż na spotkania z osobą bardziej w Twoim wieku, bez obciążeń innymi trudnymi sprawami typu rozwód (może jeszcze jakie potomstwo?). Po Ci taka znajomość, z której tylko kłopoty mogą być?
W pracy będziesz miala humor, kolega pracowy jak zechce to rzuci jaki żarcik z gatunku flirt a Ty ze śmiechem odpowiesz, nic sobie z takich żartów nie robiąc, bo będziesz miała swojego umyślnego kolegę z innej działki i będzie Ci z nim dobrze. czego serdecznie Ci życzę.

[Gość Monia444]

Ale to żona go zostawiła i tak, ma potomstwo.
Myślisz, że nie chce?Ale ciągnie mnie do Niego...

[kikunia55]

Nawet jakby on chcial, to na rozum powinnaś sobie wybić takiego przyjemniaczka z glowy. Kiedyś sędziwe matrony - ciotki powiadaly, że dla panny to kawaler się nada a rozwodnik niech sobie szuka wdowy, rozwódki i chyba coś było na rzeczy.

Przecież jakbyś zgodnie ze swoimi ciągotami weszla z nim w związek, to umiejętnie powinnaś bez mrugnięcia okiem znosić jego wizyty u swoich dzieci a co za tym idzie u jego byłej. Jakby chcial weekendy spędzać z dziećmi to powinnaś im towarzyszyć i traktować jak swoje, bo dom ich ojca to też ich dom. Raz do roku pewnie chciałby być na wakacjach ze swoimi dziećmi- to że urlopu każdy człowiek ma malo to wtedy byś chciała im towarzyszyć i być taką drugą mamusią na ten czas. Nie jest powiedziane, że przypadlabyś do gustu tym dzieciom, może specjalnie byłyby niemile a Ty musiałabyś udawać, że nic się nie stalo,, bo to przecież tylko dzieci. Ty marzylabyś o romantycznym wypadzie a tu taki balast- tak jest też ze swoimi naturalnymi dziećmi, ale jest to naturalne dorastanie pary- najpierw romantyczne spotkania, docieranie się, slub, dzieci i jest to tez balast, ale Twoj i jego, bardzo kochany przez Was oboje.

Niestety życie z rozwodnikiem to wiele komplikacji ,w których trzeba się delikatnie usuwać w cień i udawać, że nic człowieka nie boli. Jeśli teraz masz tylko chęć na znajomośc z facetem to sobie go raczej odpuść, bo wiedzieć, że sobie na starcie życie bardzo komplikujesz- po co Ci to?

Tylu fajnych kawalerów biega po świecie- takim się zajmij.

Jeśli bylabyś singielką np. 34 letnia, to sorry, wtedy wybor kawalerów jest już mocno ograniczony- wtedy wlaśnie jak dziewczyny mówią trzeba czekać na drugi rzut, na kawalerów z odzysku.

Jak jesteś tak młoda, to odpuść sobie wszelkie komplikacje, bo po co Ci one?

[Gość Monia444]

Ale jego nową to znosi. Jest w jego wieku-Stara Panna, bezdzietna.
Bronie się przed tym uczuciem, żeby nie wykielkowlo. Ale narazie pracuje z nim-nie mam wyjścia.

[Gość Monia444]

Poza tym nie mam pewności czy on by coś chciał.

[kikunia55]

" Ale narazie pracuje z nim-nie mam wyjścia."
Jakbyśmy zawsze się zakochiwaly lub choćby patrzyły jak na potencjalnego partnera na facetów, z ktorymi przyszlo nam pracować to dopiero byśmy sobie komplikowały życie. Wręcz człowiek stara się sobie narzucać zasadę, że praca to nie m-ce na randki i romanse. Dziś zaczniemy, nie ułoży nam się i całe biuro będzie to radośnie komentowało a nas będzie porażka po wielokroć bolała, bo tylu będzie kibiców do niej.

Jego dojrzalsza ,aktualna partnerka może nie ma dzieci i nie może ich mieć, więc może chętnie przyjmuje jego zaloty a i jego żywy inwentarz jest dla niej ciekawy. Ponadto ona w swoim przedziale wiekowym ma już samych facetow po przejściach, a Ty masz przed sobą tyle możliwości z ludzmi stanu wolnego- tylko brać i wybierać.

"Poza tym nie mam pewności czy on by coś chciał."
Z tych słow przebija taka bezgraniczna Twoja gotowość do ewentualnej próby zmiany waszej relacji na bliską, że aż chyba szkoda mojego klikania w klawiaturkę. Kazdy jest kowalem swojego losu. Widać lubisz komplikowac sobie życie, tylko potem nie placz, że nie jest jak na filmie : tylko ON i JA, bo on, to jego dzieci w pakiecie z nim. Ponadto jak Ty będziesz miala 40 tkę i bedziesz jeszcze calkiem młodą i pelną życia kobietką to on już będzie mial swoją 60 tkę na karku. Gdybyś go zaciągnęla do ołtarza, to z jego poborów na Wasze wspólne życie i wspólne dzieci tak dużo by nie zostalo, bo on mialby najpierw do oplaty alimenty.

To Twoje życie i wybieraj w nim mądrze. Jak zajmiesz głowę kolegą Ci rówieśnym z np. wyprawy w góry, to codziennie oglądany kolega z pracy nie będzie już robił na Tobie takiego wrażenia. Tylko swoją gotowość do emocji i przeżycia czegoś fascynującego trzeba mądrze skierować w inna stronę. Powodzenia.