Jak pomoc siostrze, ktorej syn zginal w wypadku?

[Gość liliana1971]

19-letni syn mojej siostry po kilku dniach walki o zycie, 1 grudnia, zmarl w szpitalu. Mial wypadek, jego kolega zginal na miejscu. Bylam i jestem w szoku, jest mi ciezko, bo mialam z siostrzencem dobry kontakt, ale najbardziej martwie sie o siostre. Jest w bardzo zlym stanie, ma jeszcze jedno dziecko, kilkuletnie, ale w zasadzie teraz nie jest w stanie sie nim zajmowac. Przy malym pomagam jej ja, czesto biore go do siebie. Natomiast nie wiem, co zrobic, zeby pomoc siostrze. Psychicznie jest w bardzo zlym stanie, ale nie chce isc do psychologa. W zasadzie z nikim nie chce rozmawiac, nawet ze mna. Boje sie, ze w koncu cos sobie zrobi. Nie wiem, co mam robic, zeby jej pomoc.

[ka-wa]

Przykro ,ale nie jesteś w stanie jej pomóc,możesz jedynie przy niej być ,pomagać przy dziecku i mieć nadzieję ,że z czasem ból troszeczkę minie.

[Gość Krzysztof Twardowski]

Witam, jeśli chce Pani rozważyć moją pomoc, proponuję silne mieszanki ziołowe, które "dźwigną" siostrę z tego stanu, będzie można wówczas zastanowić się nad dalszą pracą nad ukojeniem tego bólu.

[Gość liliana1971]

I wlasnie to mnie martwi. Martwi mnie to, ze nie mam jak jej pomoc. Proponuje
psychologa - nie, jakies leki, uspokajajace, na recepte od lekarza - nie. Swieta spedzila sama, nie chciala przyjsc do mnie, tylko prosila, zebym zabrala jej mlodszego syna do siebie. Wydaje mi sie, ze jest coraz gorzej. W szpitalu po smierci siostrzenca rozmawiala z psychologiem, ale na tym koniec. Boje sie o siostre, tym bardziej, ze nie ma meza, jest caly czas sama w tych czterech scianach.
Oczywiscie, pomagam jej przy malym, w zasadzie teraz wiekszosc czasu jest ze mna, ale to tylko tyle, bo tak juz nie wiem, jak dzialac.

[ka-wa]

Dobrze jakby mogła i chciała jakiś czas zamieszkać z dzieckiem u Ciebie,bo na niekorzyść dla niej działa osamotnienie,
ale musisz uszanować jej wybór i czekać, jak najczęściej ją odwiedzać,przytulać i dużo rozmawiać,żeby chociaż mogła komuś się wypłakać w przysłowiowy rękaw.

[kikunia55]

Myślę ,że co najmniej pełen rok będzie taki cięzki stan. Musisz być przy niej z jej drugim dzieckiem jak najczęściej. Nic nie musisz specjalnego robić tylko ( i aż ) być. Jeśli nie chce jakiś środków otępiennych to mozna domniemywać, że jest bardzo silna. Musisz przy niej być aby wiedziala, że nie jest sama i musisz przy niej być z jej drugim dzieckiem, aby wiedziała,że nic glupiego nie może zrobić, bo drugie dziecko jest niewinne nieszczęściu jakie ich dotknęlo, a teraz na świecie ma tyko ją. Czasem jak za bardzo w Twoim mniemaniu "dziczeje" przypominaj jej, że to wielki ból, że jej syn nie jest z Wami, ale drugie dziecko też jest , przeżyło wielką stratę, bo straciło brata i należy sie jemu uwaga nie tylko od Ciebie ale i od niej. Bedzie ciężko, ale dacie radę, bo widać, że bardzo kochasz siostrę i to jest piękne, że jesteś przy niej. Może będzie potrzebowala czegoś w stylu pielgrzymki, żeby oczyścić siebie i nieżyjące dziecko- słyszalam, że kiedyś jakiejś mamie to trochę pomoglo w oswojeniu się z sytuacją. Nic nie zrobisz, ale bądz przy niej. Sytuacja ogromnie trudna i tylko wzajemnym wspieraniem się może Twoja siostra dojśc do "względnaj" rownowagi.
Powodzenia Paniom życzę i Boskiej opieki, bo tylko taka może przynieść jakąś ulgę.

[Gość liliana1971]

Oczywiscie, zaproponowalam jej, zeby sie do mnie wprowadzila, ale i o tym nie ma mowy. I caly czas siedzi sama, a chyba to nie pomoze na dluzsza mete.
Przeraza mnie wlasnie ta bezradnosc - to ze w sumie nie moge jej pomoc.

[Gość Danuta718]

W takiej sytuacji powinnaś jak najczęściej z nią przebywać, rozmawiać, wspierać i tak jak inni dobrze radzą ,,wykorzystać" młodsze dziecko jako atut do podniesienia jej na duchu. Z obserwacji widzę również że często pomaga rozmowa o zmarłej osobie. Z tego co piszesz wnioskuję że siostra ma dużą depresję po tej stracie. Nie należy pozwolić żeby siostra przebywała sama, trzeba ją dźwignąć tak żeby nie rozpamiętywała tego a raczej wspominała.
Zdaję sobie sprawę, że moja sytuacja różni się diametralnie od opisanej ale uważam że chyba każda osoba w depresji potrzebuje jak największej podpory. Po prostu trzeba jak najlepiej wspierać. Nawet jak się opiera to niestety czasem trzeba na siłę bo nierzadko się zdarza że taka osoba sama nie da sobie rady. Trzymam kciuki aby się udało :).

[Gość stracie dziecka]

Przezywam taką samą tragedię jak twoja siostra do dziś moj syn miał tyle samo lat jak twojej siostry ciężka droga przed wami i bardzo współczuję tylko my rodzice po stracie dziecka rozumiemy co to znaczy pochować swoje dziecko i żaden psycholog nie pomoże wiem sam po sobie pozostało z ty mi żyć do koniec mych dni

[angela325]

Nie darmo ktoś powiedział, że jak umiera Ci rodzic to zostajesz sirotą, jak umiera Ci współmałżonek to zostajesz wdową/wdowcem, a jak umrze Ci dziecko to nie ma słowa, które nazwało by taką tragedię.