Ciągle nie spełniona chęć spokoju .

[Myloveslimshady]

Dlaczego jak człowiek lubi czasami na dłużej pobyć w samotności . Albo jak go coś boli , czy chce sobie pomyśleć .
To ludzie bezlitośnie muszą się pchać z butami , dobijać , przeszkadzać , myśleć że z tym człowiekiem jest coś nie tak . I przymuszać do życia w społeczeństwie ?
To sprawia że czuje się jeszcze bardziej załamana , po prostu nie mam ochoty zawsze z kimś rozmawiać , ale moi rodzice , znajomi , ludzie z którymi np dzielę pasję jedną , nie potrafią tego zrozumieć . To jest strasznie przytłaczające , słowami też im tego nie wytłumaczę bo musiało się mi coś stać . Dlaczego mało kto rozumie że czasami chce się samemu pobyć w smutku , w szczęściu , po prostu nie lubie się dzielić swoimi emocjami .
Jak im to przetłumaczyć ?

[Gość sprawdź]

Dlatego że ludzie to zwierzęta stadne, a samotnicy to jednostki. Ale pamiętaj
że osoby samotne ( nie z własnego wyboru) bardzo by Ci zazdrościły tego problemu.

[mgr Kamila Krocz]

Myloveslimshady, jeśli masz potrzebę pobycia w samotności ze swoimi emocjami (być może jesteś introwertyczką?), po prostu powiedz swoim najbliższym spokojnie, ale dosadnie: "Posłuchaj, chcę pobyć sama i uporządkować sobie pewne sprawy". Jeśli ktoś będzie nalegał na rozmowę z Tobą, martwiąc się o Ciebie, zapewnij go, że nic się nie dzieje, że porozmawiasz, kiedy już odpoczniesz, pobędziesz sama ze sobą. To, że potrzebujesz przestrzeni tylko dla siebie, nie jest żadną patologią. Jak najbardziej masz do tego prawo. Pozdrawiam!

[Myloveslimshady]

sprawdź - no nie wiem , w takim razie ja też zazdroszczę im . I to że człowiek jest stworzeniem stadnym , to słyszałam to milion razy . Jak chyba jestem jakaś inna :/

Pani psycholog- Raczej to do nich nie dochodzi , mówie , mówię , mówię i mówię . Do ojca i matki to nie dochodzi , co raz bardziej nalegają na moją obecność , a oni po prostu po jakimś czasie denerwują mnie tym do białej gorączki .
Czy jestem introwertyczką ? Myślę że tylko w połowie . Ale chwile spokoju potrzebuje .

[Gość kjyhtrdsf]

ja pierdziele :) jakbym czytala o sobie :) nie jestes sama ja tez kocham spokoj :) heheh jakos musimy wytrzymac to, ze zycie leci szybciej niz za czasow naszych rodzicow, dziadkow, jakos to trzeba przytrwac.. Pozdrawiam!

[Gość Danuta718]

Myloveslimshady nie wiem ile masz lat i w jakich warunkach mieszkasz (masz swój pokój czy mieszkacie ,,gromadą" w jednym pomieszczeniu?) bo jeśli masz swój pokój to się w nim po prostu zamknij tylko tak żeby nie mogli otworzyć z drugiej strony ;) i np. Posłuchaj ulubionej muzyki przez słuchawki. A może jest gdzieś niedaleko ,,kryjówka" której oni nie odkryją gdzie mogłabyś posiedzieć w spokoju. Z Twojego postu nie wynika że Twoi rodzice narzucają Ci się bezwzględnie (choć może się mylę), a może martwią się bo mają podstawy (czasem się zdarza że mieli styczność z niepokojącą sytuacją i przenieśli to na Ciebie?). Za dużo gdybania. Napisz coś więcej to z pewnością bedziemy mogli więcej pomóc. Pozdrawiam :)