Opinia innych, nieśmiałość

[Gość x-x-x-x]

Witam,
Mam dosyć poważny i skonplikowany problem.
Mam 15 lat, chodzę do 3 klasy gimnazjum. Od zawsze byłam zamknięta, nieśmiała i przejmowałam się opinią innych. Można powiedzieć, że mam paru znajomych, na których mogę polegać, ale nie wiem czy to jest przyjaźń...
Od zawsze marzyłam o bratniej duszy, prawdziwej przyjaciółce. Niestety problem tkwi w tym, że chciałabym aby wszyscy mnie lubili. Zawsze bałam się, co inni o mnie pomyślą. Próbowałam z tym walczyć, ale im bardziej się starałam, tym wychodziło na gorsze.
Kolejnym problemem jest to, że jestem dla wszystkich zbyt miła i ludzie to wykorzystują (gdy jedna z koleżanek została "odsunięta" od innej, przyłączyłam ją do mojej przyjaciółki i mnie i od tamtej pory czuję, że próbuje w pewnym sensie odebrać mi moją przyjaciółkę).
Dosyć często miewam również swoje "humory". Wykłócam się z innymi, jestem chamska, nie chcę nikogo słuchać, a gdy nikt nie chce ze mną rozmawiać mam dużego doła.
Chyba ostatnim problemem jest moje zamykanie się w sobie i nieśmiałość. Bardzo lubię poznawać nowych ludzi. Kiedy jednak grupa ludzi, którą poznaję przewyższa mnie w pewnej ilości, włącza mi się blokada i zamykam się. Z tego powodu wydaję się być po prostu dziwna. Wiele razy próbowałam to przezwyciężyć, ale skutki zawsze marne. Problem ten nie występuje jednak, kiedy poznaję 1 osobę lub gdy poznaję małą grupkę osób, które się wcześniej nie znały.
Bardzo proszę o rady, jak się uporać z moimi problemami. Za niedługo idę do liceum, są wakacje. Na pewno poznam wielu ludzi, ale chciałabym wreszcie się otworzyć, przestać przejmować opinią innych i"znormalnieć" ;).
Dziękuję