Życie,problemy rodzinne,szkoła

[Gość Arek17]

Witam mam 17 lat i uczęszczam do liceum .
Może zacznę od tego ,że moi rodzice są rozwiedzeni już od dwóch lat . Kłócili się przez 3 lata przez co miałem problemy z nawiązaniem kontaktów kiedyś jak i obecnie. Nie potrafiłem włączyć się do rozmowy ,często nachodziły mnie myśli samobójcze,płacz itd. Moi rodzice zawsze kłócili się w domu przez co chcieli żebym "brał udział" i ich wysłuchiwał . Moja starsza siostra nie miała tych problemów ,bo zamykała się w pokoju - słuchawki na uszy albo wyjeżdżała do znajomych . Nie wiem czy to ma związek albo praktycznie zawaliłem gimnazjum (2-4) z czego nie jestem zadowolony.Moi przyjaciele i ludzie którym pomagałem zawsze się ode mnie odwracali po mojej pomocy . Gdy miałem wybór z kim zamieszkać wybrałem ojca -wydawał mi się zalamany i chciałem go wspierać . Od 2 lat nałogowo pije (każdego dnia) drinki(jego ulubione),wódke z rodziną ,która marginalizuje ten problem . Często był/jest tak ,że rodzina mojego taty trzymała jego strone i nie mogłem im przemówić do rozsądku . Mój tato często pod wpływem alkoholu mnie wyzywa (czasami nawet dusił ,czy uderzył) -mówiąc ,ze jestem jak jego była żona , że jest s*ką,że jestem idi*tą,że powinienem się do niej wyprowadzić .Czego nie rozumiem ,bo często też mówi ,że brakuje mi pewności siebie i powinienem się przyłozyć do nauki . Była kiedyś sytuacja ,że na ulicy nazwał moją matke dz*wką ,a ja powiedziałem ,żeby sobie nie pozwalał ... po dłuższej rozmowie zaczął się ze mną szarpać . Jedynie jakiś samochód się zatrzymał z pytaniem :Czy znam tego pana? Jestem osobą dość refleksyjną,rozkojarzoną - która myśli dużo ,ale podczas rozmowa nie potrafi poprawnie powiedzieć zdania(podczas stresu czasem się jąkam) ,to powoduje ,że gorzej się czasem z kimś dogaduje i dopadają mnie stany depresyjne . Gdy prosiłem mojego ojca o pomoc wyśmiał mnie mówiąc ,że ludzie mają miliony problemy i jakoś z nimi żyją ^^ Mój ojciec zawsze mnie olewał zaznaczając ,że się stara a ja po prostu jestem jak matka i jestem idiotą . Dodam ,że uczy mnie geografii i czuje się nie swoje gdy rozbawia moją klasę do nieprzytomności ,a ja czuje się jakbym się ze wszystkim mylił . Mam dziewczyne z którą też nie mam łatwo -nie potrafimy się dogadać . Moje ambitne plany (Szkoła Policyjna) zmotywowałem się jakoś chodząc na angielski i boks ,ale często podczas treningu nie czuje się na siłach . Staram się uczyć ,ale ciągle jestem rozkojarzony . Czasem gdy ktoś nawet niby żartem mnie obrazi biorę to do siebie i nie potrafie się na niczym skupić. Od dziecka miałem wielkie plany ,jednak nie potrafie ich realizować . Często pomocy szukam w Bogu ,ale nie zawsze odnajduje siły by z nim porozmawiać i go ciągle prosić ,więc prosze was o pomoc :)

[Gość just.a22]

Masz chora sytuacje rodzinną. Ojciec Cię dusił? Ku..., co to za ojcie?!
A jakie masz relacje z matka, co ona na to wszystko?
Podobno matki kochają swoje dzieci..

[Gość Orzech laskowy]

czemu nie przeprowadzisz się do matki?

[mgr Kamila Krocz]

Witaj Arek17!

To przykre, co piszesz, bo stałeś się emocjonalnym zakładnikiem w konflikcie między Twoimi rodzicami. Twój ojciec tylko na poziomie deklaratywnym chce dla Ciebie dobrze. Zachowaniem tego nie pokazuje, bo wyśmiewanie się z Ciebie, lekceważenie Twoich próśb o pomoc, negatywne komentarze pod adresem matki w Twojej obecności, nadużywanie alkoholu, agresja, duszenie Cię to nie są zachowania kochającego i wspierającego ojca. Jak wyglądają Twoje relacje z matką? Czy Twoja siostra mieszka z matką, czy już się usamodzielniła?

[Gość Arek17]

Moja siostra (może to śmiesznie zabrzmi) ,ale gdy nie studiuje przyjeżdża do ojca i z nim pije ^^ Moja mama nie traktuje mnie tak ,ale nie wiedzieć czemu cięzko mi się z nia dogadać . denerwuje mnie każde jej słowo ... Może to przez ojca ,która wmówił mi ,że jest zła i "be" .Mógłbym się przeprowadzić do mamy ,ale oznaczałoby by to problemy - rodzina by uznała mnie ,że jestem po "stronie" matki ,co według mnie jest chore ,ale oni tak to odbierają . Mój ojciec mi pomaga w nauce (czasami jak nie wypije to można się jakoś z nim dogadać) ,a chciałem zdawać rozszerzoną geografie . Bez jego pomocy nie wiem czy sobie poradze - i tak brak mi pewności siebie ,a co dopiero przyłożyć się do czegoś sam . I tak mam ciągłe uczucie samotności - Ojciec zawsze odgradzał mnie od znajomych i kazał mi siedzieć w domu . Miałem spędzać czas z rodziną ,która się kłóci i której nota bene nie mam :/