Bycie niepotrzebnym i myśli samobójcze

[PanNikt]

Witam, mam pewien problem, nasila się on z dnia na dzień a jest przy mnie już szmat czasu pomimo mojego młodego wieku (18 lat). Nie wiem z czego to wynika dokładnie ale spróbuje to szybko streścić. Miałem trudne dzieciństwo, rodzice codziennie wracali do domu późno i strasznie pijani. Mam dwie siostry, musiałem mieć je na oku. Mam dobre kontakty ze swoimi dziadkami (rodzice ojca). Niestety często dochodziło do bijatyk nie tylko u mnie w rodzinnym domu ale także między moim dziadkiem a tatą. Wspomnę, że mój dziadek był kiedyś taki jak mój tata teraz ale jakoś mu przeszło, jego drugi syn wiedzie normalne życie. Wracając do mnie od 2 lat mieszkam z dziadkami, tata mi to wypomina tak jak i mama, zostawiłem tak siostry a sytuacja wcale się nie poprawiła. Mam również dziewczynę bo jak by to sytuacja wyglądała by bez niej… Jesteśmy dwa lata ze sobą. Najpierw było wspaniale ale z czasem poznawała mnie i wszystko się powoli zmieniało. Dziś nie radze sobie z niczym, żyłem w przeświadczeniu, że nie potrafię zrobić nic, całe życie mi powtarzano że jestem do niczego. Nie chciałem w to wierzyć ale poddałem się bo naprawdę ledwo jaka czynność potrafię wykonać poprawnie. Jeśli chodzi o moja dziewczynę najbardziej gryzie mnie to, że ma ZAWSZE przeciwne zdanie do mojego. Gdy opowiadam historie czy nawet podczas zwykłej rozmowy w sklepie. Niestety najgorzej jest gdy sam pokłócę się z rodzicami czy kumplem wtedy opowiem jej o całym zajściu a Ona dochodzi do wniosku, że to ja zrobiłem coś nie tak, czuje się jak totalne dno, kłócimy się. Zresztą kłócę się ze wszystkimi. Ja już nie mam siły z dnia na dzień coraz bardziej myślę o samobójstwie, rozważam wszystkie za i przeciw wychodzi, że jestem na tym świecie niepotrzebny ale nie mam odwagi na takie posunięcie. Czuje się strasznie bezsilny, głowa mi pęka nie wiem co zrobić szukam pomocy a nie mam gdzie. Kiedyś pisałem z Panią psycholog ale czas się skończył a mi po tygodniu wszystko wróciło. Co mam zrobić? Jaki powinien być następny ruch?

Przepraszam jeśli umieściłem nie tu

[mgr Kamila Krocz]

Witaj!

Na pewno samobójstwo nie jest żadnym rozwiązaniem Twoich problemów. Podejrzewam, że wiele trudności wynika z Twojego niespokojnego dzieciństwa, z domu rodzinnego, w którym jest problem alkoholowy. Być może potrzebujesz terapii DDA. Pisanie z psychologiem może być tylko rozwiązaniem doraźnym, "na trochę". Ty potrzebujesz długotrwałej, profesjonalnej psychoterapii, by przepracować własne problemy emocjonalne i uwierzyć we własne siły. Pozdrawiam i życzę powodzenia!