Wyrzuty sumienia po zdradzeniu męża

[Gość Kika]

Napisal tez ze" jestem jego przeciwienstwem wyobrazenia o kobiecosci"...chociaz wysylalam mu fotki I zawsze prawil komplementy;((zniszczyl duza czesc mnie;(( a ja na to pozwolilam

[liryka]

Trafiłaś na chama i kłamce... niestety tacy też chodzą po ziemi. Współczuję Ci dzieciństwa musiało być Ci bardzo ciężko.... jednak teraz jesteś osoba bardzo odpowiedzialną i odważną, umiejącą przyznać ię do błędu. To bardzo cenione cechy. Przestań myśleć o tamtym draniu, zamknij tamten rozdział, pokarz mężowi, że to On jest dla ciebie najważniejszy i, że kochasz go bardzo mocno. Zamknij rozdział i już nigdy do niego wracaj, pozwól zacząć budować wasze małżeństwo od nowa.

[Gość Kika]

Kiedy maz ma gorszy dzien itd to boje sie ze maz moze zmienic zdanie I odejsc odemnie;(

[sindy81]

nie zmieni zdania i nie odejdzie od Ciebie on Cie kocha i wybaczyl Ci wszystko po co do tego wracac?? Na pewno nie odejdzie tylko dlatego ze zmienil zdanie niepotrzebnie sie zadreczasz na pewno chce z Toba byc!

[Gość lily23]

Po takich przejściach z przeszłosci nie dziwię sie, że masz problemy. Podziwiam twoja siłę, bo życie z takim bagażem musi byc potwornie trudne, a Tobie sie udaje. Masz kochającego męża i rodzinę i choćby nie wiem co, to tego nie stracisz, bo Twój mąż jest wspaniałym człowiekiem, który bardzo Cię kocha. Znając Twoją historię pewnie rozumie to co się stało lepiej od Ciebie. Popełniłaś błąd, ale to już się stało, a co się stało to się nie odstanie. Rozpamiętywanie tego przysporzy tylko więcej bólu, więc nie ma sensu tego robić. Aby poradzić sobie z całą okrutną przeszłością powinnaś poddać się terapii. Samemu nie sposób to zrobić. Najwazniejsze, że masz wsparcie męża.

[Gość kika]

tylko dlaczego zapomnienie o tym jest tak bardzo ciezkie dla mnie;((?

[Gość lily23]

Bo życie Cię ciężko doświadczyło i takie sytuacje trafiają w Ciebie ze dwojoną jak nie z potrojoną siłą. Nic na to nie poradzisz. Musisz być silna i walczyć, postawić psychicznie blokadę, że to już jest za Tobą, to był błąd, ale idziesz dalej, nie rozpamiętujesz przeszłości.

[Gość kika]

Lily ja mocno wierze ze od czerwca przechodze zalamanie nerwowe albo depresje:bo wiecznie mam w sobie(w srodku siebie) napiecie,budze sie z lekami i trwoga,zamartwiam sie terazniejszoscia i przeszloscia:(((stan moj sie poprawia w godzinach wieczornych ok 19-20;(((mialam cos takiego ze mi sie cofnely objawy chorobowe na ok tydzien,bylam szczesliwa,usmiechalam sie,nie czulam lekow tego napiecia i nagle bum wszystko wrocilo spowrotem;((

[Gość lily23]

Choroby na tle psychocznym nie odejdą same, trzeba z nimi walczyć i to z pomocą specjalisty, bo samemu jest bardzo ciężko. W końcu to zaburzenia psychiczne, więc własna psychika, która jest zaburzona sobie z tym nie poradzi. Nie chcesz iść na terapię? Wcześniej pisałaś, że nawet poszłabyś na leczenie zamknięte.

[muszka19]

Kika stało sie i koniec zapomnij o tym po co rozdrapywac rany?????? bylo minelo Twoj maz Cie kocha i tego sie trzymaj, nie wracaj do spraw z przeszlosci!!!! poza tym jesli masz takie stany to idz do psychologa, kochana bo ten ciezar Cie przygniecie a powinnas byc szczesliwa i promienna nie taka zestresowana i zdolowana!!!!!!!!

[Gość kika]

chcialabym podjac leczenie-terapie ale mieszkam zagranica ,poziom mojego jezyka jest nie dosc dobry aby swobodnie bez problemu rozmawiac z psychologiem bac psychiatra..ta sa koszta a mnie w tej chwili nie stac,jestesmy zadluzeni na kartach kredytowych;(

[Gość kika]

maz uczy sie-studiuje i chodzi do pracy pelnoetatowej zebysmy mogli zaplacic za rachunki i za jedzenie;((

musze odlozyc terapie na pozniej na jak dlugo?nie wiem;((

[muszka19]

ale kika przeciez psycholog jest na fundusz jesli masz ubezpieczenie za granicą to tam tez powinien byc za darmo poza tym na pewno jest tez jakis polski psycholog albo taki ktory zna polski nie poddawaj sie juz na starcie!!!!!!!!!!

[Gość lily23]

A Ty pracujesz?

Słyszałam o czyms takim jak autoterapia, że można samemu sobie być terapeutą. To działa czasem przy nerwicy. Może poczytaj coś o tym i spróbuj takiej formy?

No i zawsze masz forum :)

A próbowałaś swoje wszystkie lęki, żale, wszystko co Cie gryzie, gniew przelewać na papier albo nagrywać? Najwazniejsze jest wyrzucenie z siebie tego wszystkiego oraz analiza, dlaczego niektóre rzeczy się wydarzyły i co nalezy robić, aby już się nie powtórzyły. Jak tak poddac analizie Twoją przeszłość to nie miałaś na nią żadnego wpływu, więc nie powinnaś miec wyrzutów sumienia, że np. ojciec pił, bo jako dziecko nic nie mogłaś na to poradzić. Dlatego nalezy zaakceptować przeszłe cierpienie, oddalić od siebie i nie czuć z tego powodu wyrzutów sumienia. Co do wyrzutów sumienia po ostatniej sytuacji to sama w spokoju możesz zanalizować, co było nie tak w małżeństwie, że szukałaś czegoś innego.

[Gość kika]

tak pracuje od jakis 2 miesiecy...w czerwcu stracilam prace to spowodowalo ze zalamalam sie juz kompletnie;(wczesniej rozmowy z mezem mi pomagaly,to tak jakby ktos inny musial mi powiedziec jak sie zachowac,jak zyc?np:ostatnio myslalam sobie o tej naszej polskiej plywaczce ktora w wypadku samochodowym (ona prowadzila) zginal jej kochany mlodszy brat..nie wiem...i tak sobie sama do siebie mowie ze ona z tym jakos musi zyc prawda?ze moje problemy to chyba pestka w porownaniu z jej;/

[Gość kika]

lilly a czy t autoterapia byla ci polecona przez psychologa?

[Gość lily23]

Nie, przewinęła mi się kiedyś na jakimś forum rozmowa na ten temat. Sama dokładnie nie wiem na czym to polega, ale skoro masz taką sytuację to tak jakoś mi sie przypomniało.

To też jest forma terapii, że uświadamiasz sobie, że niektórzy mają gorzej, że mają większe problemy i jakoś dają rade to i Ty dasz. Poza tym mamy już chyba taką mentalnośc narodową, że lubimy porównania i jak ktoś wypada gorzej to nam od razu jest lepiej i w tym przypadku to lepiej wcale nie oznacza, że jesteśmy jacyś źli i cieszymy się z cudzego nieszczęścia. Po prostu lepiej nam, lżej na duszy, że nie mamy tak ciężko, jak np własnie Otylia po tym wypadku.

[Gość kika]

ja sie wlasnie tak zastanawiam jak ona sie po tym pozbierala?skad znalazla na to sile?

moze to co teraz mi sie dzieje to jest forma"karania sie" za to co zrobilam?

[liryka]

właśnie a może byś zaczęła pisać, albo malować. Może wtedy byś wylała swoje emocje na papier lub płótno. Wiem, że niektórym osobom to pomaga. Może to jest dla ciebie wyjście. Takie poświęcenie się pasji jest czasami bardzo terapeutyczne. Pomyśl nad tym.

[Gość lily23]

A wiesz, że to ma dużo sensu. Osoby słabsze psychicznie, po przejściach i z niską samooceną często karaja się bardzo surowo za popełniane błędy. No widzisz... autoterapia już działa :) Zaczęłaś postrzegać siebie w bardziej analistyczny sposób. Teraz musisz sobie przemówić do rozsądku, że to karanie nie ma sensu, że już poniosłaś karę.

[Gość Kika]

Dziekuje wszystkim za pomoc;)

[Gość lily23]

Nie dziękuj, tylko nie przestawaj nad soba pracować, aby poprawić jakość swojego życia i relacji z mężem. Na początek trzeba zająć się problemami z przeszłości, bo z nich biorą się obecne stany. Małymi kroczkami, oby do przodu i trzeba walczyć. Potrzeba do tego dużo samozaparcia i wsparcia od ukochanych osób. Mam nadzieje, że żadnego z tych czynników Ci nie zabraknie.

[Sonia]

wiesz masz naprawde wspanialego meza docen to docen to ze Cie kocha nie mozesz w to nie wierzyc gdyby nie byl tego pewien nie postapil by tak jak postapil, na pewno Cie kocha i chce z Toba byc dlatego nie mysl o tym co bylo tylko mysl jak zrobic zeby w przyszlosci bylo lepiej. Postaraj się mu to jakos wynagrodzic np. kolacja romantyczna albo wyjazd jakis

[Gość Gaga]

jak bedziesz do tego wracala to nigdy te mysli nie dadza Ci spokoju nie wracaj do tego i nie mysl o tym!!

[liryka]

jakby Ci było gorzej to pisz np na forum:)