Lęk przed pszczołami

[Gość ZmartwionaMama]

Witam. Moja córka od niedługiego czasu ma ogromny lęk przed pszczołami. Doszło do tego, że omija z daleka kwiaty w obawie przed tymi owadami, a kiedy powiedzmy przez otwarte okno wleci osa, bąk lub większa mucha wpada w panikę. Zaczęła też pilnować i coraz częściej mi proponować zamykanie okien w aucie itd. Zaznaczę, że w momencie, kiedy osa przelatuje obok mojej córeczki, córcia wpada w taką ogromną panikę, że wręcz krzyczy. Co dziwniejsze nigdy, żadna osa jej nie użądliła. Proszę o pomoc. Czy mam się udać z tym problemem do jakiegoś psychologa? Bardzo mnie to martwi, ale nie wiem gdzie mam się udać i jak córci pomóc pokonać lęk. Córcia ma 7 lat. Od dłuższego czasu boi się pająków. Ale jeśli chodzi o osy, pszczoły-ogromnie panikuje.

[odludek]

A może ktoś ją nastraszył? Albo oglądała jakiś film gdzie mogła widzieć coś, co ją przeraziło np. że kogoś użądliła osa i zmarł. Może wytłumacz córeczce, że może ją użądlić gdy np. będzie miała coś słodkiego do jedzenia, albo że osa taka malutka i tak naprawdę nic jej nie grozi. Gdy nadal będzie panikowała to idź z córką do psychologa, chociaż w dzieciństwie też panicznie bałam się pająków i pszczół, ale na szczęście z wiekiem przeszło:)

[Gość Achaa]

nie martw się, ja też się panicznie boję pszczół, jak tylko jakąś zobaczę w pobliżu, to uciekam hahaha :D raz mnie użądliła, ale chyba bałam się ich od zawsze :) każdy ma jakieś swoje lęki. Tak samo jak wiele dziewczyn boi się np żab

[psycholog Katarzyna Garbacz]

Witam serdecznie,
Zarówno w wieku przedszkolnym jak i wczesnoszkolnym u dzieci pojawia się szereg lęków (na przykład charakterystyczny dla przedszkolaków jest lęk przed burzą i różnymi zwierzętami). Jest to zjawisko zgodne z rozwojem psychospołecznym i mija samoczynnie. Jeśli jednak zauważy Pani, że lęk Pani córki nasila się i utrudnia jej codzienne funkcjonowanie (na przykład odmowa wychodzenia na dwór) może to świadczyć o fobii i wymaga konsultacji z psychologiem dziecięcym.
Pozdrawiam

[Gość ZmartwionaMama]

Dobry wieczór,
bardzo dziękuję za odpowiedzi.
Nadmienię, że córcia mówi mi, że cieszy się, że niedługo będzie zima i wreszcie nie będzie os. Mam nadzieję, że tak jak mówicie samo to minie, może i ja przestanę panikować i po prostu nadal będę obserwowała zachowanie córci.

Oczywiście tłumaczę jej, że pszczółki tak naprawdę są zainteresowane słodyczami i kwiatkami, i dopóki córcia nie ma nic słodkiego to po prostu nie przylecą, a nawet jeśli lecą gdzieś obok "to w świat szukać innych smacznych kwiatków". Ale moje opowieści opowieściami, a lęk wcale się nie zmniejsza.

Mam nadzieję, że to właśnie okres takiego właśnie rozwoju i to przejdzie.
Nadmienię, że w domu mamy miniaturowe króliczki i chomika i córcia bardzo lubi inne zwierzęta.

[Gość MTP]

mam 25 lat i gdy tylko zobaczę że coś leci i brzęczy (np. mucha robaczywka, osa, pszczoła, a nawet tzw. bąk) to spier...m gdzie pieprz rośnie. To chyba zostaje w człowieku. Znajomi się śmieją ze mnie jak fobicznie odganiam się od takiego owada. Ten lęk jest chyba zbyt zakorzeniony we mnie by z nim walczyć. Po prostu tak jest i koniec. Jak dziadek wybierał miód od pszczół to chowałem sie w domu i do wieczora nie wychodziłem. Jedni boja się pszczół, os czy szerszeni, inni mysz inni pająków czy zamkniętych przestrzeni. i żaden psycholog tego nie zmieni

[Gość MTP]

dodam jeszcze ze kiedyś panicznie bałem się pająków, ale wizyta na wystawie tarantul i ptaszników usunęła mają fobię do nich i swego czasu nawet hodowałem kątnika w domu w słoiku ;)