Córka lesbijka

[Gość Monika]

Witam. Mam problem z moją córką. Ma 17 lat i twierdzi, że jest lesbijka. Od roku jest w związku z koleżanką. Zapisałam ją do psychologa, ale teraz się zastanawiam czy to w ogóle ma jakiś sens? 

[Gość Oliwia]

Zależy co chce pani osiągnąć przez zapisanie córki do psychologa, jak "wyjście" z homoseksualizmu to nie, nie ma to sensu bo orientacji się nie wybiera, jeżeli córka panią prosiła o to, to ma to sens, więc to zależy od sytuacji, nic na siłę. Miłego dnia

[Gość Monika]

Zapytałam jej wprost czy pójdzie i się zgodziła. Myślę, że zrobiła to bardziej dla mnie niż dla siebie, bo ona nie widzi sensu w tym upierając się, że jest lesbijka i to jest jej życie i najlepiej jakbym się nie wtrącała. Ona jest bardzo uległą nastolatką jeśli chodzi o koleżanki. Nie umie odmawiać żeby komuś nie robić przykrości. Ta koleżanka jej wyznała miłość i tak się to potoczyło, że zaczęły być razem. Także wydaje mi się, że ona jest pod bardzo dużym wpływem tej dziewczyny i tylko się jej wydaje, że jest lesbijka. Dodatkowo ma problemy emocjonalne i często płacze. Boję się czy nie ma jakiejś depresji. 

[Gość Platfus]

Zrobiłaś bardzo dobrze zapisując ją do psychologa. Byle to był mądry gość. Do maja 1990 roku homoseksualizm uznany był za chorobę psychiczną. Ale w 1990 roku WHO pod naciskiem kilku psychiatrów amerykańskich, w cywilu działaczy organizacji homoseksualnych, w głosowaniu uznała, że to nie choroba tylko takie coś normalne .

Od tego czasu jest jak jest.

Moje zdanie jest takie, że lepiej się leczyć niż mieć popierdolone życie.

 

 

[Javiolla]

W dniu 18.08.2021 o 14:12, Gość Monika napisał:

 Ona jest bardzo uległą nastolatką jeśli chodzi o koleżanki. Nie umie odmawiać żeby komuś nie robić przykrości. Dodatkowo ma problemy emocjonalne i często płacze. Boję się czy nie ma jakiejś depresji. 

Hmmm... w sumie dobrze, że ją zapisałaś, bo może Pani psycholog pomoże jej zrozumieć czy jest faktycznie les czy po prostu koleżanka ją na taką przerobiła. Natomiast mnie zastanowiły zacytowane słowa. Dziewczyna ma już 17 lat. Czy nigdy wcześniej nie pomyślałaś aby ją zapisać do psychologa w sprawach w.w? Ktoś tak uległy, nieasertywny, emocjonalny ma zwykle niskie poczucie wartości, nad którym musi pracować od dziecka, w czym oczywiście rodzina powinna pomóc. Nie twierdze, że za późno na psychologa czy jakieś terapie, bo ponoć nigdy nie jest za późno. Tylko mnie zastanawia dlaczego dopiero teraz ten psycholog?