Czy to zaburzenia odżywiania?

[Gość Pytraa]

Zawsze byłam dosyć chuda, przez pandemie trochę mi się przytyło, a ponieważ były zdalne to się tak tym nie przejmowałam bo nigdzie nie wychodziłam z domu.. Dodatkowo miałam problemy z psychiką więc najważniejsze było dla mnie by się wyleczyć.. Ale w końcu nadeszło.. Koniec lockdownu... Szkoła.. I widok szczupłych koleżanek, przyjaciółki które zgubiły kilka kg... A ja załamka...i myśli Jak mogłam się doprowadzić do takiego stanu. Że jestem gruba,brzydka że muszę schudnąć bo inaczej nie będę szczęśliwa, że pewnie wszyscy myślą jak to przytyłam i jak źle wyglądam... Od tamtego momentu nie myślę o niczym innym jak o odchudzaniu.. Był moment gdzie rzeczywiście schudłam, pilnowałam diety, miałam ruch ale potem kolejny lockdown i od nowa, kolejne + kg. Byłam tak sfrustrowana, że zaczęłam jeść 500 kcal dziennie, postanowiłam sobie że schudnę 10 kg w 2 tyg.... o dziwo trzymałam się tego.. Chudłam 0.5 kg dziennie i tak doszłam do momentu gdzie byłam dumna ze swoich postępów i rzuciłam się na jedzenie. I tak znów przytyłam. Codziennie się obżerałam potrafiłam zjeść nawet 4 tys.  kcal dziennie. A potem miałam ogromne wyrzuty sumienia i robiłam sobie głodówki i takie błędne koło ciągnie się za mną kilka miesięcy.. Nie pamiętam kiedy zjadłam normalnie... Bez obzarstwa i glodzenia się... Nie wiem jak z tego wyjść.  Jak nie myslec o jedzeniu i odchudzaniu. Jak zacząć normalnie żyć... 

[Javiolla]

W dniu 23.07.2021 o 14:41, Gość Pytraa napisał:

Nie wiem jak z tego wyjść.  Jak nie myslec o jedzeniu i odchudzaniu. Jak zacząć normalnie żyć... 

Zapisać się do psychiatry i na terapię.