Czy moja koleżanka jest chora umysłowo czy to ja przesadzam???

[Gość Ktoś tam nieznajomy]

Jestem Wioletta i mam koleżankę, Rhiannę. Pochodzi z Anglii. Jest czasem dla mnie miła a czasem nie. Zawsze denerwuje mnie bo mam kumpla w którym się naprawdę zakochałam a ona mi go celowo podrywa!!! Zawsze wygaduje moje tajemnice i mi dokucza. A ponieważ jestem uległa, wybaczam jej . Ona to wykorzystuje by dokuczać ile zechce i żebym wybaczała jej za każdym razem. Niedługo tego nie wytrzymam!!! Jest przy kości a więc o wiele silniejsza ode mnie i dzięki temu mnie popycha i bije. Kiedyś gdy na wycieczce w maku siedziałam na kibelku w łazience a ona celowo tam weszła!!! Teraz wypomina mi to cała szkoła a to tylko z jej winy! I jeszcze to jej " przepraszam"!!! Po co z łzami na policzkach przeprasza by zyskać przebaczenia skoro później robi to samo???!!! A czasem potrafi być miła.
Co o niej sądzicie?! Ma jakieś urojenia? ( a może ja wyolbrzymiam)?

[Javiolla]

Ile masz lat?

[Gość Ktoś tam nieznajomy]

14

[luukas]

"Po co z łzami na policzkach przeprasza by zyskać przebaczenia skoro później robi to samo???!!"

zwyczajnie tobą manipuluje....chociaż nie mam pewności czy świadomie czy nie. W tak młodym wieku może być, że różne emocje często nakładają się na siebie, a młody umysł nie dokładnie potrafi je rozgraniczyć. Więc w tym wypadku...jesteście koleżankami, podoba jej się ten sam chłopak co tobie i do tego dochodzi jeszcze mieszanka z akceptacją rówieśników w szkole (jest gruba). Może tak być, że pod wpływem impulsu dokucza tobie aby zyskać "punkty" w oczach rówieśników. Może też tak być, że wcale nie jest twoja koleżanką a spędza z tobą czas bo nie ma innych znajomych. Ty niestety sama musisz to ocenić.

[Gość Anetka022]

Nie wiem ile masz lat, ale pomijajac zupełnie tą kwestię - daj sobie spokój.
Zerwij kontakt, póki nie stało się coś gorszego. Nigdy sobą nie dajmy pomiatać. Bo taka "przyjaźń" nawet w mlodych latach zostaje w pamięci i zostawia po sobie jakieś ślady...

[Gość Nanoid]

Warto by było ją odsunąć z grona koleżanek ,aby nie narobiła ci problemów ,ciągnących się w nieskończoność .Należy poprosić ,nie wiem rodzeństwo może starsze ,a jeśli brak ,to rodziców o pomoc .Przepraszanie ,gdy robi się celowo przykrość to takie przyzwyczajenie ,że zawsze się wybaczy .Ale warto postawić się i zaprzeć ,aby z tym skończyć ,bo będzie dalej drążyła ,jak zobaczy że może tak postępować dalej.