Osobowość anankastyczna

[Gość Żona9993]

Witam serdecznie, chciałabym porozmawiać na temat zaburzeń związanych z osobowością anankastyczną. Podejrzewam, że mój mąż posiada taką osobowość lub przynajmniej niektóre jej cechy. Teraz kiedy sięgam pamięcią, przypominam sobie że już w okresie narzeczeństwa część z jego dziwnych zachowań dała się zauważyć, ale nie zdawałam sobie sprawy, co to takiego i jakie ma faktycznie rozmiary. Odkąd po ślubie zamieszkaliśmy razem, okazuje się, że mężowi co chwilę coś we mnie przeszkadza. Dotyczy to całej mojej osoby, wszystkich zachowań, wyglądu itp. Regularnie słyszę uwagi na temat tego, jak jem, jak chodzę, jak się poruszam, jak mówię, w jaki sposób i na co patrzę podczas spaceru... Jest tego całe mnóstwo i właściwie wciąż pojawiają się nowe uwagi ze strony męża. Nie mam tu na myśli konstruktywnej krytyki, która jest normalna w związku, lecz całą masę stwierdzeń takich jak, że za bardzo lub za mało pochylam się nad talerzem podczas jedzenia, że trzymam widelec pod złym kątem, że mam za szeroko łokcie gdy siedzę na kanapie, że za szybko chodzę lub za sztywno, że się garbię a za chwilę znów, że jestem zbyt wyprostowana... Mogłabym opowiadać bez końca, tyle tego jest. Usiłuję mówić o tym, że przekracza moje granice, że przesadza, że mnie tym męczy - najpierw przez długi czas na spokojnie, ale kiedy on nie chce przestać tylko cały czas kontynuuje swoje "czepialstwo" ja w końcu reaguję złością, a wówczas on obraża się i potrafi nie odzywać się całymi dniami lub tygodniami. Ostatnio dowiedziałam się, że podobne zachowania i ciągłe kontrolowanie partnerki mogą być powiązane z osobowością anankastyczną. Mąż konsekwentnie odmawia udziału w terapii małżeńskiej i nie przyjmuje do wiadomości, że coś jest nie tak z jego zachowaniem.

[ka-wa]

Jak zwał tak zwał, wytrzymać z takim partnerem jest bardzo ciężko, ile niepotrzebnych Twoich nerwów=zdrowia.
Na pewno coś jest na rzeczy, psychoterapia to by się przydała, ale tylko jemu, ale jak wiesz na żadną się nie wybierze, to pewne.
Skutek też niepewny, nawet jakby zechciał korzystać.

Wychodzi na to, albo zostaje jak jest, albo rozstanie, nie ma innego sposobu.
Nie piszesz w jakim jesteście wieku i czy macie dzieci.

[Gość no tak]

Czepialstwo to za malo, zeby stwierdzic zaburzenie osobowosci .Jednak zachowanie Twojego męża zdecydowanie odbiega od normy i jest nieakceptowalne. On w swoim mniemaniu, krytykuje cie dla Twojego dobra, żebyś była doskonała. On chce Cię poprawić wg swojego wzorca i nie rozumie, że tak nie wolno sie zachowywać. Myśle,ze nic nie mozesz z tym zrobic, bo gdyby metody które stosujesz działały, to znaczy ze chlopa można zmienic, ale skoro nie działają to znaczy ,ze z nim jest cos nie halo. A czy probowalas zachowywać sie wobec niego tak samo, jak on wobec Ciebie?
Może warto spróbować i zobaczyć jego reakcje.

[Żona9993]

~no tak

A czy probowalas zachowywać sie wobec niego tak samo, jak on wobec Ciebie?
Może warto spróbować i zobaczyć jego reakcje.

Czasami próbowałam, ale na pewno nie tak intensywnie jak on to robi, jest to zwyczajnie sprzeczne z moją naturą. No ale może faktycznie powinnam zrobić eksperyment i zmusić się do takiego zachowania, aby zobaczyć, czy coś zrozumie.

[Żona9993]

Czy ktoś z Was zna może jakiś sposób, aby przekonać go do terapii małżeńskiej? Wielokrotnie to proponowałam, on ma opory, nie lubi się uzewnętrzniać i nie sądzi, aby to był skuteczny sposób na radzenie sobie z problemami.