wstydzę się przyjaźni z facetem starszym kilkanaście lat

[Gość sjjhd]

Jak w temacie... Mam 26 lat, jestem b. nieśmiała, próbuję z tym walczyć. Niedawno rozstałam się z mężczyzną starszym o kilkanaście lat, nieporadnym życiowo, chorym na schizofrenię, bardzo leniwym, który żyje z renty i nie wiadomo, czy pójdzie do pracy (choć są takie plany, że siostra załatwi mu pracę u siebie). Mam problem, bo ciężko uwolnić mi się od tej relacji. Z jednej strony, on obecnie bardzo mi pomaga, tym bardziej, że praktycznie nie mam znajomych, a ci, którzy są, sami są ''problemowi'', albo nie mają dla mnie czasu (on pomaga mi np. w ten sposób, że mogę np. u niego nocować, gdy taka potrzeba, bo ciężko mi być samej z osobami, którymi nie przepadam w mieszkaniu), mam też wyrzuty sumienia, że się kłóciłam z nim i jego siostrą podczas rozstania. Z drugiej strony, czuję się czasem zdołowana i mam wyrzuty sumienia po wizycie u niego. Zdaję sobie sprawę z tego, że sama nie jestem zbyt ogarnięta, a problemy w kontaktach z ludźmi nie pomagają mi w tej sytuacji, praktycznie nie mam znajomych, jednak wiem, że utrzymywanie takiej relacji nie jest normalne i nie wygląda zbyt dobrze (szczególnie wtedy, gdyby ktoś się mną zainteresował i jakimś cudem, pomimo moich problemów, chciałby ze mną być). Co robić?

[mgr Kamila Krocz]

Jeśli wiesz i czujesz, że relacja z byłym partnerem Ci nie służy, to najlepiej urwij z nim kontakt i nie korzystaj z jego pomocy. Podejrzewam, że on chętnie oferuje tę pomoc, bo być może jeszcze na coś liczy, może chce, byś do niego wróciła i chce, byś czuła się wobec niego zobowiązana? Jeśli masz problemy w kontaktach z innymi, rozważ skorzystanie z pomocy psychologa/psychoterapeuty. Pozdrawiam!

[Gość sjjhd]

Korzystam z wizyt u psychoterapeuty. Rozumiem też, że to ja tworzę w umyśle emocje i uczucia, ale on zaczął momentami mnie tak irytować, że nie daję sobie rady. Ma syf w pokoju - połowa pokoju to zbieranina rzeczy niepotrzebnych, które obecnie sprzedaje z marnym skutkiem (bo ja zamknęłam jemu konto na allegro - które jest na moje nazwisko - zamknęłam, bo miałam przez niego kłopoty - a na olx sprzedaż mu nie idzie, jak twierdzi, a jego utworzone konto na allegro zaraz po otwarciu,jest blokowane, bo ma długi, więc nie może z niego korzystać.). Podnajmuje drugi pokój, a przez prawie dwa tygodnie nie przedstawił współlokatorce umowy i ona zaczyna się irytować, bo jej potrzebuje. A mi ten przyjaciel mówi, dlaczego tak mało zrobiłam w kwestii pracy licencjackiej, gdzie ja pracuję min. 8 godz., mam jeszcze inne obowiązki, idę za tydzień na kurs itd... K....a, niech spojrzy najpierw na siebie! I tu choroba nie ma nic do rzeczy, bo tyle osób z jego diagnozą pracuje! A jego rodzina najlepiej przerzuciłaby całą winę na mnie za rozstanie i jego problemy!