dyskomfort

[Gość naiwnalubgłupia]

Mój mąż to emeryt, ja - bezrobotna. Nasze oszczędności - to na nasz pochówek - żeby nie robić kłopotu rodzinie. Ale kto, komu sprzedaje nasze dane osobowe? I dlaczego dałam się wciągnąć w rozmowę telefoniczną "na policjanta"?
Dzień dobry. Aspirant jakiś tam, czy tu Pani - tu moje imię i nazwisko, zamieszkała - tu mój adres. Dlaczego nie stawiła się Pani na komisariacie policji dziś o 9.00? A dlaczego miałam się stawić? Zaraz pani wytłumaczę. Otóż pani dane osobowe zostały wykorzystane przez potencjalną złodziejkę w celu podjęcia pani oszczędności z konta bankowego. Pani zadaniem jest współpraca z policją. Nie wiem dlaczego wdałam się w dyskusję z fałszywym policjantem. Skończyło się z jego strony "ty głupia babo, chcesz żeby cie okradli - to twoja sprawa".
Ale w dniu wczorajszym - znów telefon "na policjanta". Bo pani konto bankowe jest zagrożone - ALE JA NIE MAM KONTA BANKOWEGO, no to ma pani pieniądze gdzieś w domu? NIE NIE MAM, CZY TO DZIWNE NIE MIEĆ PIENIĘDZY W TYM KRAJU? Rozłączył się. A mój niepokój pozostał. Dlaczego dałam się wciągnąć w taką rozmowę? Może za kilka lat dotknie mnie jakaś demencja i te zaskórniaki na własny pochówek oddam jakiemuś złodziejowi?

[kikunia55]

A nie lepiej martwić się dniem dzisiejszym niż swoim pochówkiem za iles lat?

Mając demencję, może zapomnisz wogóle, ze masz pieniądze, albo sama z milym uśmiechem wręczysz je komukolwiek.

Boisz się demencji a nie boisz się, ze może mozg będzie Ci pracowal, ale będziesz niesprawna i zależna od osob trzecich. A może będziesz i z głową coś miała i z niepelnosprawnym ciałem?

Po co zamartwiać się do przodu?Miej ufnośc w Bogu, ze wszystko wygaśnie w Twoim życiu względnie spokojnie.