Lubię czuć sie źle

[Adziasz0909]

W ostatnim czasie zauważyłam że lubię czuć się źle. Mam problemy z samookaleczaniem się od 5 lat. Od jutra zaczynam terapię. A rodzice dowiedzieli się o tym już 9 miesięcy temu. Zauważyłam, że nie lubię gdy jest mi dobrze, gdy się cieszę, Czuje się wtedy winna. Ale lubię albo po prostu podoba mi się to gdy czuje smutek, chce mi się płakać. W ostatnim czasie uświadomiłam to sobie, Nie wiem ile to trwa ale chyba długo.
Nie sądzę że okaleczanie się ma tutaj coś do rzeczy robiłam to i robię dla ulgi.
Lubię cisze, ale lubię też smutek.
Morze też jest coś w tym że jestem a społeczna?

[Gość River]

Masz rys masochistyczny. Dlatego żeby doświadczyć dobrych uczuć musisz jednocześnie doświadczyć złych.
Po części karasz się wtedy za te i dobre, wszystko się wyrównuje.
A jak doświadczasz dobrych to karasz się poczuciem winy. I teraz za te dobre otrzymujesz od siebie samej coś złego a za złe coś dobrego. Stąd będziesz szukać w pewnym sensie złych.

Założę się że jako dziecko doświadczałaś od rodziców pozytywnych uczuć kiedy cierpiałaś, było zmiennie: dobrze/źle. Poza tym prawdopodobnie Twoi bliscy w jakiś sposób powodowali u Ciebie psychiczny ból i teraz masz takie a nie inne schematy.

[Gość orinokoi]

Tak mi się zdaje, że we wszystkim trzeba mieć umiar i nie popadać w skrajności. Lubisz czuć się źle..no trudno, to możesz wykorzystać to do tego, by coś osiągnąć. Spróbuj zamienić chęć czucia się źle w wytrzymałość na ciężkie warunki.

[mgr Kamila Krocz]

Adziasz0909, naturalną reakcją organizmu jest dążenie do przyjemności i względnej homeostazy (stanu równowagi). Twoje "umiłowanie" stanu, gdy czujesz się źle, nie jest normalne. Bardzo dobrze, że podjęłaś terapię i szukasz dla siebie pomocy. Tutaj bowiem już nie chodzi o sam smutek czy płaczliwość, ale też autoagresję, której konsekwencje mogą zostawić ślady na całe życie. Trzymam za Ciebie kciuki i życzę powodzenia!