Co się ze mną dzieje???

[baasia11]

Witam! Jestem osobą o wrażliwej naturze! Mam trojke wspanialych dzieci. I tak naprawde to czuje że żyje tylko dla nich... Ostatnio czuje ze wszyscy dookola sa przeciwko mnie! Nie mam nawet z kim porozmawiac. Doslownie nie mam nikogo! Zreszta taka samotnosc czuje od dziecka. Bylam zawsze odpychana wysmiewana i obrazana. A na dodatek w domu nikt nie interesowal sie mna. Mama umarla tata mial inne piorytety a siostra jeszcze mi dokladala. Nigdy nie mialam osoby ktora by mnie przytulila i wysluchala! Nawet nie wiem jak ja sobie z tym wszystkim poradzilam... Niestety uraz pozostal i wrocil z podwojona sila! Ja juz nie potrafie walczyc z e soba! Nie umiem zaufac! Problem nasilil sie do tego stopnia ze nie chce mi sie z domu wychodzic. Nawet sprzatac mi sie odechcialo... malo tego przestalam juz nawet gotowac obiadow... wstyd sie przyznac bo sa dzieci ale nie potrafie sie zmusic. Przestalam dbac o siebie i dzieci... Nawet ciezko mi jest sie ruszyc do lekarza! Staram sie to zmienic ale to jest silniejsze!!! Jeszcze niedawno bylo troszke lepiej potrafilam sie zmusic! Nawet nie umiem rozmawiac z ludzmi. Poprostu czuje ze wszyscy dookola mnie nie lubia ze mnie obgaduja... I ja jestem tego nawet pewna! Wszyscy tylko oceniaja i zle patrza a nikt nie proboje pomoc! Zreszta teraz juz nawet nie potrafilabym sie zwierzac! Juz nie! Zawsze bylam odpychana! Blagam pomocy... Ja sie boje ze ktoregos dnia strace kontrole nad soba... wyjde z domu i nie wroce! Teraz jeszcze zyje dla dzieci bo nie chce aby wychowywaly sie bez matki! Tak jak ja! Ale czuje ze trace juz sily...

[Gość Infoalfa]

Kobieto ty masz depresję. Znajdź czas i udaj się do lekarza. Nie będę prawić morałów ale z całą pewnością jesteś wspaniałą kobietą i musisz wybrnąć z tego co siedzi w Twojej głowie.

[mgr Kamila Krocz]

baasia11, to, że nie radzi sobie Pani z codziennymi obowiązkami prawdopodobnie wynika z Pani problemów natury emocjonalnej. Napisała Pani, że czuje się samotna, nie ma Pani motywacji do czegokolwiek, nie dba Pani o siebie, dom i dzieci, nic Panią nie cieszy. W Pani wypowiedzi dominuje smutek, przygnębienie, pesymizm, poczucie żalu i goryczy. Przez Internet nie postawię diagnozy, bo tak się nie da, ale możliwe, że rzeczywiście ma Pani depresję. Proszę iść do lekarza psychiatry i opowiedzieć o wszystkim. Nie musi mieć Pani skierowania od lekarza rodzinnego. Bezpośrednio proszę rezerwować wizytę do psychiatry. Proszę pozwolić sobie pomóc. Ma przecież Pani dla kogo żyć! Pozdrawiam!

[lenamagdalena]

Witaj. Kilka lat do tyłu przechodziłam przez to samo. W pewnym momencie się ocknęłam i uudałam się do psychiatry. On skierował mnie na terapie do psychologa. Po ciężkiej pracy udało mi się z tego wyjść. Owszem czasem mam takie napady ale daje sobie z nimi radę. I ciągle jestem w kontakcie ze swoim lekarzem. Ważne jest byś poszukała dobrego lekarza któremu zaufasz i opowiesz wszystko. To naprawdę pomaga.