Czy potrzebuję pomocy lekarza psychiatrii?

[Czekaj_chwile]

Witam, chciałabym zwrócić się do użytkowników tego forum z zapytaniem czy przedstawione poniżej problemy wymagają wizyty u psychologa. Boję się do niego iść bez upewnienia się, bo nie chciałabym wyjść na przewrazliwioną. A więc tak, cierpię na mizofonię, która skutecznie utrudnia mi życie. Przez nią właśnie zaczynam czuć, że nienawidzę swoją matkę. jej gestykulacja, sposób wypowiadania i ogólny wygląd doprowadzają mnie do szału. Wszystko jest w porządku, kiedy nie ma jej w pobliżu. Do tego nie cierpię starców. Jest mi z tego powodu przykro, ale sama nie wyobrażam siebie w wieku starszym. Co kieruje mnie ku myslom samobojczym w wieku późniejszym. Zauważyłam także, że coraz częściej wolę spędzać czas sama, moje własne towarzystwo cieszy mnie najbardziej. Straciłam ufność do ludzi, chodź wiem, że mam na kim polegać, ale zwyczajnie nie potrafię się przed nimi otworzyć. Jestem bardzo nerwowa i wiele rzeczy wprawia mnie we frustrację, co sprawia, że jestem agresywna( ale tylko słownie), wredna i złośliwa. Nie lubię poznawać ludzi, ale to grono znajomych, które posiadam, sprawia, że czuję się przy nich swobodnie. Mam też napady depresji, nie wierzę w siebie i czuje się gorsza od innych, jednocześnie jednak czuję pewną przewagę i czasem jestem opryskliwa i zrozumiała. czuję się lepsza, jednocześnie czując się gorsza.
Wiem, że się rozpisalam, ale pomoc jest mi bardzo potrzebna, bo wiem, że jeżeli nadal taka będę, to zniczy to i moje życie, i mojego otoczenia. Proszę o radę

[Gość czrnamamba666]

Uważam, że pomoc lekarza psychiatry jest ci bardzo potrzebna.

[Czekaj_chwile]

A dokładniej?

[mgr Kamila Krocz]

Witam serdecznie!

Napisałaś, że czujesz się od innych lepsza i jednocześnie gorsza, co wskazuje na nie tyle zaniżoną samoocenę, co bardziej niestabilną. Masz wiele różnych problemów, które trudno zmieścić w jakąś jedną konkretną diagnozę. Możliwe, że są to jakieś problemy osobowościowe. Niemniej jednak uważam, że rozmowa z psychologiem na pewno by Ci się przydała. Rozumiem, że masz obawy przed wizytą, ale naprawdę nie ma powodów do strachu. Potraktuj tę wizytę jako konsultację i szansę na uporządkowanie niektórych swoich myśli. Pozdrawiam!

[Czekaj_chwile]

Dziękuję za odpowiedź, ale doszłam do wniosku, że muszę sama uporać się ze swoimi problemami.