Co mogłabym zrobić? :-(

[Gość martaa16]

Witam.
Nie wiem, co mam zrobić, jak o tym napisać i od czego zacząć więc przepraszam, jak będę pisać trochę chaotycznie.Nie mam jakiegoś strasznie dużego problem,ale mnie to już męczy i moje życie przez to wydaje się bezsensowne.Zacznę od tego, że mam bardzo niskie poczucie własnej wartości, a moja samoocena wynosi 0 jeśli nawet nie mniej.Jest to spowodowane tym, że zawsze byłam krytykowana z powodu wygląd i charakteru. Wiem, że go nie zmienię i zawsze będę cicha oraz zamknięta w sobie, ale to mi strasznie przeszkadza.Nienawidzę siebie.Przez to dwa lata temu zaczęłam się okaleczać . Chciałabym z tym skończyć, bo wiem, że to jest strasznie głupie, ale to czasami wraca w momentach kiedy sobie z czymś nie radzę.Kolejnym problemem jest jedzenie. Kiedyś ktoś śmiał się ze mnie, że jestem za gruba i zaczęłam się odchudzać. Schudłam wtedy w bardzo szybkim czasie 6 kg przy dość drastycznej diecie i teraz bardzo tego żałuję. Wcześniej liczyłam każdą kalorie, a teraz?!Wstyd się przyznać, ale jem czasem bez opamiętania, a później mam wyrzuty sumienia i biorę tabletki przeczyszczające, chociaż i tak mało mi pomagają.Czasami staram się nic nie jeść i to jest takie błędne koło:raz jem bardzo dużo, a raz nic.Nie daję sobie rady z myślami, że jestem beznadziejna, bezwartościowa i brzydka.Chciałam się nawet umówić z psychologiem w poradni żeby po prostu tak o tym porozmawiać, bo męczę się już z tym długo, ale okazało się, że na pierwszą wizytę muszę przyjść z rodzicem żeby wyraził na to zgodę, a to nie wchodzi w grę. Rodzice nie wiedzą nic o moich "problemach" i nie mogą się dowiedzieć. Mają już wyrobione zdanie na temat ludzi, którzy sami zadają sobie ból i uznają, że to wariaci. Rozumiem ich i wiem, że to jest złe, ale nie mogę im powiedzieć. Wtedy też dla nich taka będę. Co mogłabym zrobić? Jak przestać i samej sobie pomóc, nie mówiąc o tym rodzicom? Proszę niech ktoś mi coś doradzi.

[mgr Kamila Krocz]

Uważam, że nie powinnaś udawać przed rodzicami, że wszystko jest w porządku, skoro masz problemy, z którymi sobie sama nie dajesz rady. Postaraj się porozmawiać z mamą o tym, co czujesz, dlaczego jest Ci źle. Nie bój się, zaufaj jej. Jestem pewna, że Twoja mama chce dla Ciebie jak najlepiej i pomoże Ci. Jeśli obawiasz się tej rozmowy, możesz skorzystać ze wsparcia anonimowego, darmowego telefonu zaufania dla dzieci i młodzieży nr 116 111 (http://www.116111.pl/). Możesz też porozmawiać ze szkolnym pedagogiem. Zachęcam Cię również do przeczytania tekstu: Jak podnieść poczucie własnej wartości? Pozdrawiam!