Skocz do zawartości
Forum

Boję się iść do pracy


Gość mamproblembojesie

Rekomendowane odpowiedzi

Gość mamproblembojesie

Mam taki problem, że boję się iść do pracy. W obecnej chwili w życiu nic nie robię, studia zacznę dopiero w październiku znowu.. Wiem, że powinnam iśc, nie chce być pasożytem takim.. To nie chodzi o lenistwo czy niechęć, bo ja chce pracować, chce być pożyteczna i coś robić.. ale się boję. Wysylam cv i odpowiadam na jakieś oferty, ale nawet jak ktoś odpisze (co się rzadko zdarza) to ja się boję nawet otworzyć tą wiadomośc.. Chodzi o jakieś zwykłe prace w lodziarni, do sprzątania, sprzedaż, taśma.. Ale po prostu się boję. Jeszcze to, że szukam przez internet potęguje mój strach. Boję się, że jak pójde gdzieś to ktoś mnie nie przyjmie ze względu na mój wygląd. Mimo tych 20lat wyglądam jak 12latka. Czuje się jak brzydka, nic nie warta gówniara. A poza tym boję się, że nie dam rady nawet w takich prostych pracach.. I nie wiem co mam zrobić

Odnośnik do komentarza

Witam Panią,

znajduje się Pani w zupełnie nowej sytuacji życiowej. Każdy moment naszego życia, który jest dla nas nowością i czymś nieznanym może powodować w nas silny lęk. Dopiero doświadczenie radzenia sobie z nowymi sytuacjami buduje w nas poczucie pewności siebie i większą "siłę" w odnajdywaniu się w tych sytuacjach.

Ma Pani teraz dużo wolnego czasu, który sam w sobie jest dla Pani nową sytuacją. Pójście do pracy będzie kolejną nowością. Następnie studia, które także nie będą tym, do czego Pani przywykła. Nic dziwnego, że czyje Pani lęk i obawy. Nie miała też Pani okazji udowodnić sobie, że w nowych, złożonych sytuacjach jest Pani w stanie sobie poradzić. Dlatego, żeby zdobyć takie pierwsze doświadczenie - gorąco zachęcam i kibicuję Pani :)

Proszę znaleźć pracę, choćby na kilka godzin tygodniowo, żeby udowodnić sobie, że da się. Że można. Oraz, że jest Pani w stanie sobie poradzić. I proszę wierzyć w siebie - nie ma powodów aby podejrzewać, że możemy poradzić sobie gorzej niż inni ludzie.

Pozdrawiam i trzymam kciuki.

Odnośnik do komentarza

mamproblembojesie, nigdy nie pracowałaś zawodowo, więc nic dziwnego, że przed podjęciem pierwszej pracy towarzyszy Ci lęk i niepewność. Niepotrzebnie jednak układasz w głowie czarne scenariusze. Nowa praca potencjalnie jawi Ci się jako zagrożenie, jako coś, co może zdemaskować Twoje braki - niepotrzebnie. Podejdź do tej nowej sytuacji jak do wyzwania, któremu możesz sprostać, gdy tylko się odważysz, spróbujesz, dasz sobie szanse. Na razie sama sobie podcinasz skrzydła, oceniasz się negatywnie i sabotujesz swoje działania. Więcej odwagi, wygląd zewnętrzny wcale Cię nie dyskredytuje. Pozdrawiam i życzę powodzenia!

Odnośnik do komentarza

Zauważ, że chodząc na uczelnię i ucząc się również wykonujesz pracę ale umysłową. Poszukując pracy jako sprzedawca w lodziarni czy osoba sprzątająca praca fizyczna. Może bys spróbowała pracy w call Center tam potrzebują osób i nie patrzą jak kto wygląda jeżeli to jest jeden z Twoich problemów dodatkowo możesz sobie wybrać godziny pracy czyli dostosować grafik pod siebie i w każdym momencie możesz zrezygnować jak nie będZie Tobie coś się podobało. Dodam jeszcze i nie bede ukrywać ze praca jest trochę stresująca, ale nie bardziej niż studia. Powinnaś sobie spokojnie poradzić a przy okazji przelamiesz swoje obawy związane Z wyglądem oraz z tym ze nie da rady. Powtórzę sie dodatkowym atutem tej pracy jest to ze spokojnie będziesz mogła z niej zrezygnować w każdym momencie jak nie będZie Tobie odpowiadać.
Pozdrawiam i naprawdę nie masz się czego obawiać bo moim skromnym zdaniem jeżeli poradziłaŚ sobie i radzisz nadal na studiach to i w pracy dasz radę. Wszyscy zaczynając pracę mają obawę ze mogą sobie nie poradzić ale uwierz po pierwszym bądź drugim dniu w pracy obawy znikają. Jeżeli czegos nie umiemy to się wszystkiego nauczymy.

Odnośnik do komentarza

ale to jest normalne. Każdy jak ma te 18-20lat ma te lęki. Pierwszy raz musisz szukać pracy i nie wiesz co Cię czeka a jeszcze wyglądasz dość młodo.
Na rozmowę ubierz się ładnie, najlepiej załóż żakiet (to trochę dodaje wieku), umaluj się. Mów wolno i staraj się mówić spokojnym głosem, niskim. Słuchaj rozmówcy i odpowiadaj spokojnie.
Jeśli jesteś dość niska to jakieś buty na obcasie 5-7cm się przydadzą.

Odnośnik do komentarza

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
×
×
  • Dodaj nową pozycję...