Stres samookaleczanie się i rodzina zastępczą

[Dan99]

Pisałem to przez tydzień tak ze proszę o zrozumienie z użytymi formami (to jest tako spis moich myśli )
Co mam zrobić ??? Czyli powtórne poruszenie starego tematu .
Poruszam ten temat bo dalej nie wiem co mam zrobić i boję się zadzwonić na telefon zaufania
Witam jestem Daniel i mam 15 lat od 1 miesiaca się samookaleczam ( tnę sie po rękach) i nachodzą mnie myśli samobójcze moje życie straciło sens ciągle odczuwam poczucie winy i czuję się samotny mając dziewczynę i dużo przyjaciół mam ochotę z kimś porozmawiać o tym ale boje się ich reakcji a jak bym chciała porozmawiać to z kim na lepiej porozmawiać nie wciągając w to rodziców bo nie mam do nich zaufania co mam zrobić?? A może zapytam tak z kim mam o tym porozmawiać ???
Opisał bym całą moją sytuacje ale nie dał bym rady bez zrobienia czegoś głupiego. Jestem dosyć zamkniętą osoba w sobie gdyż nie mam zaufania prawie do nikogo jak by to ująć " mam wszystko ale odczuwam że nie mam nic " nie wiem czy moje zachowanie jest dobre czy nie ale nie daje sobie rady już z życiem jak by to powiedzieć cytując 1 osobę z którą rozmawiałem to stwierdziła że jak na.moje krótkie życie przeżyłem dosyć dużo sam fakt że mieszkam w rodzinie zastępczej to na samą myśl to juz mnie boli i jako tako nie mam komu sie wygadać o tym i nikt się mnie nie pyta co mi jest co sie stało i nawet nie mogę powiedzieć matce że ją kocham szukam pomocy pod przykrywką zazwyczaj w trakcie dnia jestem a zarówno udaję że jestem wesoly ze nic mnie nie boli a ni nic , a nocą jestem zupełnie inną osobą a to ze sie nie rozpisałem to fak że nie wiem co mam pisac i jak mam ogarną w słowa swoje życie o pisałem to jak się czuje a nie to w jakim jestem stanie a i apropo nocy czy też snu śpię po te marne 2 góra 3 godziny i wstaje bo nie umie spać i myślę myślę imysle na swoim życiem co ja tu jeszcze robię na ziemi czemu bóg mnie tak meczy i co jest dla niego ważnego w moim życiu że jeszcze mnie przy nim trzyma i nie pozwala mi odejść na tamten świat jako tako nikomu o tym nie mówię ale pod przykrywką Internetu czemu nie niech stwierdzi caly swiat albo niech zobaczy jakie młodzież ma problemy również
gniecie mnie fakt że nie mam komu się zwierzyć z tego co czuję .
Zaobserwowałem też u siebie od ostatniego weekendu że jako iż jestem bardziej nerwowy lecz to.może być spowodowane nie wyspaniem ( jak wspomniałem śpiępo 2/3 h) albo czymś innym. A co do rodziców nie odczuwam że sie mną nie interesują ale nie mam do nich zaufania , co do mojego życia co tu powiedzieć bylem na rozmowie z psychologiem i jak mu opowiadłem co przeżyłem to słuchał mnie z niedowierzaniem co ja przeżyłem na swój wiek i jak juz skończyłem z nim rozmawiać to powiedzial i tu cytuje " jak na swój młody wiek przeżyłem wiencej niż nie jedno dziecko w moim wieku a nawet starsze " takrze no jako tako dużo przeżyłem w ciągłym stresie caly czas w nerwach co zemną będzie i gzie będę mieszkać i z kim takrze nie wiem jaki wpływ ma nato moja sytuacja rodzinna sam juz nie wiem czy chcę żyć czy umrzeć nie wiem ja sie poddaje .
( sory za ortografię ale działam mobilnie )

[Gość Pati0007]

szczerze to nic nie rozumiem z Twojego wątku. Naprawdę chciałabym coś odpisać jakoś Ci poradzić ale ciężko cokolwiek powiedzieć? Jesteś w rodzinie zastępczej?Co się stało z Twoją mamą, że nie możesz powiedzieć jej że ją kochasz