Płacz przy rozmowach na poważne tematy

[agasw]

Mam 22 lata, pracuję i studiuję, mam narzeczonego. jako dziecko zmarł mi ojciec, matka zamieszkała z partnerem ja sie wychowywalam ze starszym rodzeństwem. ( Można powiedzieć że w większości sama...) mając 7 lat musiałam liczyć na siebie.... Jestem wesołą, rozrywkową dziewczyną ale przychodzą sytuację, że pękam! Często wieczorami płaczę tęskniąc za ojcem choć mineło juz 15 lat.
Moim dużym problemem, który utrudnia mi rozmowy jest płacz. Przykłady: rozmawiając z kierowniczką w pracy o tym, że prawdopodobnie muszę odejść z powodów mieszkaniowych zaczęłam płakać, inna sytuacja rozmowa z ciocią o zmianie mieszkania, opowiadając cioci o zwolnieniu się z pracy na której wogóle mi nie zależało i tak naprawdę sytuacja o której opowiadalam na dzień dzisiejszy jest dla mnie śmieszna. Nie potrafię rozmawiać na wszelkie trudne, a nieraz i lekkie tematy rodzinne, finansowe, miłosne czy inne życiowe. proszę o pomoc bo strasznie utrudnia mi to życie. Chciałabym normalnie rozmawiać, rozwiązywać problemy.

[Gość srz]

Może lepiej wybrac sie do jakiegos psychologa. Na pewno Ci pomoże się z tym uporac. :)