Brak satysfakcji i napady histerii a depresja

[Gość Ooolga]

Witam, jestem Olga i mam 20 lat. Odkąd skończyłam gimnazjum zauważyłam u siebie pewne skłonności do przesady, chroniczny brak satysfakcji. Tłumaczyłam to sobie trudnym okresem dojrzewania, pewnym etapem w życiu, ale przeliczyłam się, gdyż z wiekiem jest mi coraz trudniej. Odkąd zaczęłam studia, znalazłam pracę, zdawać by się mogło, że wszystko nabierze rozpędu i nie będę miała czasu na nadmierne rozmyślanie nad własną osobą, ale z dnia na dzień jest coraz gorzej. Budzę się zmotywowana do normalnego funkcjonowania, ale w zamian jestem jakby sparaliżowana i otumaniona. Na domiar złego od pewnego czasu niepostrzeżenie, i właściwie bez większej przyczyny wpadam w dziwną histerię. Będąc u lekarza wyprowadziła mnie z równowagi recepcjonistka prosząc o wypełnienie ankiety. Łzy same leciały mi z oczu, a serce nienaturalnie szybko biło i chociaż bardzo chciałam, nie byłam w stanie się uspokoić. Trwało to co najmniej godzinę i gdyby nie ojciec, mogłoby się skończyć bardzo źle. Co dziwne, większości z tego incydentu nie pamiętam. Po powrocie do domu byłam jakby w transie, zasnęłam o 16 i spałam aż do następnego dnia, do godziny 13:00. Dzisiaj wpadłam w taką dziwną rozpacz z rana, oglądając film. Dodam jeszcze, że nie mam za dużego wsparcia u rodziny, nikt nie chce zrozumieć, co się ze mną dzieje. Trudno jest mi się przyznać przed samą sobą, ale przyłapuję się na myślach samobójczych. Nachodzą mnie coraz częściej i w niespodziewanych momentach, nawet gdy jestem w dobrym nastroju. Co się ze mną dzieje?

[Gość hmmmmmmm]

"Będąc u lekarza wyprowadziła mnie z równowagi recepcjonistka prosząc o wypełnienie ankiety."
A byłaś w końcu u lekarza czy nie? Zapisał Ci coś? Nie jestem specjalistą, ale podejrzewam, że wiem co możesz czuć.

Moim zdaniem powinnaś być pod stałą opieką lekarza psychiatry! I to jak najszybciej

[psycholog Katarzyna Garbacz]

Witam serdecznie,
Olga, a czy robiłaś ostatnio badania kontrolne?
Takie rozchwianie emocjonalne, "otumanienie" może być między innymi spowodowane chronicznym stresem, zaburzeniami depresyjnymi lub nerwicowymi. Warto więc, abyś skonsultowała się ze specjalistą.
Pozdrawiam

[Gość Ooolga]

Nie potrafię się przekonać do lekarzy. Byłam u psychiatry, który po kilku minutach krótko zdefiniował mój stan i dał mi tabletki na depresję afektywną dwubiegunową. Miałam wrażenie, że da mi wszystko, o co go poproszę. Dodam jeszcze, że z dnia na dzień jest ze mną coraz gorzej. Nie potrafię tego opisać, ale gdybym tylko przestała się kontrolować resztkami sił, bez przerwy bym płakała. Nie mam do kogo się zwrócić, tak jak już wspominałam, rodzina zupełnie bagatelizuje sprawę.
Zatem co jest ze mną nie tak, skoro doskwiera mi wszystko na raz> Brak satysfakcji, niezdecydowanie, histeria, ciągły smutek? To w ogóle jest możliwe?

[Gość Ooolga]

Do tego ciągłe myśli samobójcze. Jakby ktoś niewidzialny z premedytacją sugerował mi wybranie takiej drogi. Zapieram się rękami i nogami, ale nie za bardzo mi to wychodzi..

[Gość bartekabc]

Mam to samo. Nic mnie już nie interesuje, na niczym mi nie zależy. Żyję sam, bo nie potrafię odnaleźć się w związku. Życie upływa z dnia na dzień, niedługo stuknie mi 30stka. Do tego ciągłe pragnienie śmierci...

[Gość Muzyczny]

Szukałem i znalazłem. To o czym piszecie także dotyka mnie, chociaż mam dopiero 17 lat. Mam wrażenie że wokół jest tyle okazji do szczęścia, lecz Ja sam nie potrafię ich wykorzystać, życie leci dzień za dniem i nic nie ma smaku, sensu... Czasami już sam nie wiem co robić, rozważyć psychiatrę, psychologa? Może antydepresanty, jakieś leki? Przydałby się złoty środek.

[Gość sory za nick]

Siema mam to samo w sumie lepiej juz ale to to samo na poczatku myslalem ze to deprecha a jednak to to poczucie pustki braku satysfakcji mam tak juz 3 lata dopiero teraz udalem sie do lekarza chyba nie potrzebnie bo i tak jest lepiej :^ ... Ale wiecie co mi pomaga jedno stwierdzenie i wiedza ... Moimi ulobionymi i sprawdzonymi na sobie jest cyt " nie warzne jak wolno robisz postepy bo i tak zostawiasz w tyle tych co nie robia " ... A co do wiedzy ... " nie wchodze " w brak satysfakcji bo prowadzi ona do depresji , fajnie jest sie starac , nie walczyc . pozdrawiam kochajaco ^^