Napady niepohamowanej złości i kłótliwość dziecka

[Gość mamaaa]

Dzień dobry!
Mam pytanie odnośnie zachowania mojej córki.
Ma siedem lat.Od urodzenia była płaczliwym dzieckiem, myślałam że może brzuszek ją boli czy coś innego.Mało spała w porównaniu do jej rówieśników.W wieku ok 3 lat zaczęła się sielanka, nie słuchała się wcale.Ani prośby ani groźby nie pomagały.Próbowałam za karę stawiać ją do konta aż się uspokoi.Miało to skutek odwrotny,piszczała, biła, rzucała czym się dało.
Myślałam że ma po prostu taki charakter.
Ma problem z poznawaniem nowych dzieci.W szkole jest grzeczna, uczy się przeciętnie.Mówi że nikt nie chce się z nią bawić, nie chce ćwiczyć na wychowaniu fizycznym.Nie chce wychodzić z domu.
Wpada w taką złość że na nic nie patrzy.Np ostatnio chciała iść ze mną do kolejnego sklepu,powiedziałam że nie pójdziemy.Poszla przed siebie nie reagując na moją prośbę aby nigdzie nie szła.Nie patrzyła czy nie jedzie jakieś auto,szła wściekła.Była pewna że to moja wina.Była na mnie obrażona.
Ciągle się kłóci ze mną, dyskutuje.Krzyczy na mnie.
Parę razy powiedziała że chce umrzeć.Mówi że jej nie kocham że po co ją urodziłam.Że nie chce takiej wrednej matki.
Wpada w taki "trans" i nic do niej nie dociera.
Za każdym razem ma problem z ubraniem się,wszystko ją ciśnie,majtki, spodnie,bluzka,skarpetki.Wszystkie ubrania ma luźne, nie nosi dżinsów bo ją cisną.Chodzi w spodniach dresowych bo mają luźną gumkę.Doszło do tego że nosi moje skarpety bo jej "są za ciasne". Zawsze płacze że nie się nie przebierze bo to ciasne.
Zasypia ok 22 a wstaje przed 7 rano.W nocy zawsze się budzi i przychodzi do mnie i zasypia.Przed snem bywa tak że płacze bo "pomyślała że babcia umarła".
Nie sprząta tylko kłóci się.Czasami mówi że kogoś zabije.
Ciężko mi to powiedzieć ale jej zachowanie nie jest normalne, już nie mam sił.Nie wiem co z nią robić.Nic nie działa.Dawałam jej dużo ciepła i miłości,byłam bardziej stanowcza, nagradzałam za dobre zachowanie.To wszystko nic nie daje.
O czym takie zachowanie świadczy?

[Gość Dorotka z krainy Oz]

A próbowałaś z nią rozmawiać? Dlaczego tak się zachowuje, jak się czuje? może czuje się odtrącona, albo pomijana i w ten sposób chce zwrócić na siebie uwagę? Może warto byłó by z nią pójść do psychologa dziecięcego?