Czy iść do psychoterapeuty?

[Gość Szymon]

Cześć to mój pierwszy post, własnie założyłem konto właśnie w tym celu. Mam 24 lata, studiuję w Gdyni. Moim głównym problemem są trudności w nawiązywaniu kontaktów z innymi, zwłaszcza dziewczynami. Skutkiem jest chociażby to, że w dalszym ciągu jestem prawiczkiem z niemal zerowym doświadczeniem w kwestii relacji z dziewczynami. Od zawsze jestem nieśmiały i zamknięty w sobie, chociaż od kiedy poszedłem na studia trochę mi się poprawiło. Duży wpływ na to ma fakt że nie wymawiam "r" i ogólnie mówię dosyć nie wyraźnie, od dziecka mam przez to kompleksy, żeby to zamaskować jak byłem młodszy mówiłem bardzo cicho i trochę mi to zostało. Bardzo często mam wrażenie jakby wszyscy naokoło się na mnie gapili i czekali aż zrobię coś głupiego, przez co mam nieco specyficzny chód, bo czasami się boję, że zaraz się o coś potknę i ludzie się będą na mnie gapić. Potrafię rozmawiać z dziewczynami które już trochę znam i wiem że mnie w miarę lubią, a przynajmniej nie mam przeświadczenia że mnie nie lubią, ale nie potrafię rozmawiać w taki sposób żeby coś mogło z tego wyniknąć, zazwyczaj są to tzw. "rozmowy o g*wnie". A jeśli chodzi o obce dziewczyny to już kompletnie nie potrafię zagadać, nawet jeśli chciałbym o coś konkretnego zapytać, a fakt że w tym wieku jestem ciągle prawiczkiem tylko pogłębia brak pewności siebie. Jak jestem gdzieś na mieście to ciężko mi nawet zapytać kogoś obcego np. o drogę czy o cokolwiek. Często jak rozmawiam z dziewczynami, albo w trakcie jakiegoś wystąpienia przed grupą zaczynam się denerwować, skacze mi ciśnienie, czasami zaczynam się jąkać. W trakcie studiów nastąpiła poprawa, przynajmniej jeśli chodzi o wystąpienia przed własną grupą i jeśli czuję się mocny w temacie który poruszam. Kolejnym problemem jest prokrastynacja, bardzo często odwlekam coś co mam zrobić z kompletnie nieracjonalnych powodów, zwłaszcza jeśli łączy się to z interakcją z innymi ludźmi. Tak było na przykład kiedy odwlekałem spotkanie z moim promotorem (piszę magisterkę). A najświeższy przykład: tak długo odwlekałem pójście do fryzjera, że mocno porosłem przez co wyglądałem raczej niekorzystnie. Ale zamiast iść w końcu do fryzjera (co wiązałoby się z interakcją z obcym człowiekiem), ogoliłem się sam maszynką elektryczną. Swoją drogą wyszło całkiem nieźle, ale to nie zmienia faktu, że był to kompletny idiotyzm. To chyba będzie na tyle. Proszę o jakieś merytoryczne rady, czy lepiej iść do psychoterapeuty czy do psychologa i ile orientacyjnie kosztuje leczenie prywatne, bo jeśli mam czekać rok czy dwa na swój termin to średnio mi się to widzi.

[Javiolla]

Leczenie może być na NFZ. Idziesz do rodzinnego lekarza i prosisz o skierowanie do psychologa, bo nie radzisz sobie z komunikacją międzyludzką. Czeka się pewnie długo (pewnie z kilka m-cy), ale jeśli stać Cię na prywatne sesje to może będzie nieco szybciej. Wprawdzie najlepsza jest psychoterapia, a nie same wizyty u psychologa. Jednak co oferuje przychodnia i na kogo moze wystawić skierowanie lekarz, tego nie wiem. Trzeba się dopytać.