Problemy emocjonalne związane z niezdefiniowaną tożsamością płciową

[Gość b...m]

Dzień dobry. Mam 17 lat i obawiam się, że mam depresję. Jestem transpłciowym chłopakiem. Nadal jednak to w sobie ukrywam. Boję się reakcji rodziny, nauczycieli i znajomych w szkole. Jest mi ciężko być z tym wszystkim sam. Nie mam przyjaciół, którym mógłbym zaufać. Czasem myślę sobie, że to tylko dojrzewanie czy coś. Przecież nigdy nie interesowały mnie "męskie" rzeczy. Może to minie? Może to tylko chwilowe? Sam już nie wiem. W każdym razie, teraz czuję okropne przygnębienie. Bywają dni, gdy nie mam siły na nic. Leżę tylko w łóżku z telefonem i słucham muzyki, przeglądając Internet. Dawniej lubiłem czytać książki, a teraz nie mogę się na niczym skupić. Również fatalnie idzie mi nauka, a jestem w drugiej klasie liceum. Zawsze dobrze się uczyłem i marzyłem o studiach. Ostatnio nie czyję już żadnej motywacji do nauki i nie jestem w stanie nauczyć się na sprawdzian. Nie wiem, co mam zrobić ze swoim życiem. Czy powinienem się ujawnić i spróbować żyć jako chłopak? Tak bardzo się boję, ale dłużej nie mogę tak żyć. Wiem, że powinienem pójść do psychologa i porozmawiać z kimkolwiek o swoich problemach, ale nie mam odwagi. Pogubiłem się w życiu i nie wiem, jak sobie radzić.

[Złotarączka]

Obecnie jesteś na etapie nurzania się wśród wyimaginowanych problemów. Kiedy już Ci się to znudzi i zdecydujesz się na konstruktywne działanie to jednak pójdź do psychologa.