Czy istnieje terapia dla osoby, która straciła ukochane zwierzę?

[Gość j...m]

Witam. Czy istnieją jakieś terapie dla osób po stracie zwierzątka, które przez dłuższy czas nie potrafią sobie z tym poradzić? Np w jakichś ośrodkach albo placówkach? Jeśli tak, to jak wtedy taka terapia wygląda, na czym polega? Czy jest indywidualna czy grupowa?

[Złotarączka]

Poczytaj na temat żalu po stracie.

[Gość Pudlowatadziewucha]

Strata zwierzaka często jest lekceważenia przez osoby trzecie, które albo nie miały zwierzaka albo nie są z nim emocjonalnie związane.

Często żałoba po zwierzeciu jest silniejsza nawet od żałoby po człowieku. Zależy wszystko.

Doskonale Cię rozumiem, że cierpisz po stracie ukochanego pieska czy kotka ,który zawsze był. Z którym chodziłas na spacer, spałaś czy po prostu siedziałaś wieczorem na kanapie. Smutek jest naturalny i Twoja psychika musi sobie z tym poradzić. Oczywiście są różne możliwości jak psycholog, ale to głównie Ty musisz się pogodzić z tym, że zwierzaka już nie ma.

Ja straciłam moja psinke ponad rok temu. Była dla mnie jak siostra, dla rodziców córeczka numer 1. Cała jej choroba i śmierć wstrzasnela cała rodzina. Po 9 miesiącach gdy wzięłam jej obroże do ręki, to poplakalam się. I powiem Ci, że też myślałam że nie dam rady, snila mi się po nocach, plakalam. Ale dwie rzeczy mi pomogły.
Po pierwsze : nowy pies. Który wprowadził radość do domu, zapełnila cisze, która pozostawiła poprzednia. Wzięliśmy ją po 10 miesiącach od śmierci. Dla jednych to za długo, dla drugich za krótko.
Po drugie : często jest tak, że żałoba trwa trwa i nagle cichnie. Starsi ludzie mówił i, że np po stracie rodzica zaloba trwa ileś A po np zonie ileś. Coś w tym jest. U mnie równo z rocznica śmierci mojej malej zaczęłam patrzeć na to inaczej. Minął rok. Cały rok bez niej. Przezylam go. Jej jest lepiej tam, nie cierpi. Zawsze będzie w mojej pamięci. Nawet tatuaż sobie z nią zrobiłam po stronie serca. Tak była i jest ważna w moim życiu. Ale trzeba pójść dalej i teraz już mniej łez mam myśleć, A więcej uśmiechu z fajnych wspomnień.
Jeśli potrzebujesz płacz, jeśli chcesz krzyczec to krzycz. Daj sobie czas, ale nie uciekaj przed tym. A wszystko będzie dobrze :)