Terapia, stan,

[Gość Pan8]

Dzień dobry,

może ktoś z Państwa będzie w stanie coś poradzić. Otóż czekam na kwalifikację na oddział terapeutyczny, nerwicowy (IPiN, Warszawa). Nie wiem, czy to co mi towarzyszy to nerwica, czy cptsd, czy problem z organizmem, czy też można te objawy połączyć. Natomiast ogólnie czuję napięcie przy ludziach (nawet jeżeli są dla mnie mili), organizm reaguje ciągłym napięciem (czasami podejmując wyzwania udawało mi się doznać ulgi i rozwijać nowe spojrzenie, reakcje, ale wszystko wraca, następują regresje), stały tryb walki/ucieczki. Organizm nie wytrzymuje (problemy z wątrobą, wstęp do anemii, wypadające włosy, przez pogarszający się wygląd dodatkowo spada moje poczucie wartości), kompletnie niczego nie mogę załatwić, na niczym skupić, cały czas czuję brak kontaku z sobą, wewnątrz jakby było dziecko, które szuka bezpiecznego miejsca. Kompletnie brakuje mi bazy, rzadko udaje mi się ją odzyskać,.

Termin kwalifikacji przypada na połowę października, aktualnie pieniądze musiałem pożyczyć od rodziny. Udało mi się za pośrednictwem OPS dostać ubezpieczenie (do 22 października), ale też nie wiem, jak IPiN będzie się na to zapatrywał.

Ogólnie, podstawowym problemem dla mnie, jest właśnie to utracanie bezpieczeństwa (czuję się, jakbym był odrzucony przez cały świat i nikomu "nie ufam", oczywiście jestem świadom, że to tylko automatyczna reakcja i jest absurdalna, patrząc obiektywnie).

Przykładowo, nie mogę na niczym się skupić, siedzę w mieszkaniu i sama obecność innych wzmacnia napięcie. Ciężko w takim wypadku o jakąkolwiek możliwość przemyślenia rzeczy, nauki itp. Próbowałem farmakologii, ale do tej pory bez skutku, albo z bardzo silnymi skutkami ubocznymi.

Nie wiem, co mam zrobić, a chciałbym coś zrobić natychmiast.
Brak mi pieniędzy, cały czas do tego dochodzą zmartwienia, co do pieniędzy, biedy, oraz tego (a to jest ogólnie dla mnie najwazniejsza kwestia), że się nie spełniam, i jakkolwiek oklepanie to brzmi - nie wykorzystuję swojego potencjału, oraz nie pokazuję ludziom autentycznego siebie.

Przepraszam za chaos, ale odzwierciedla on jedynie mój aktualny stan. :)
Może ktoś jest w stanie coś zasugerować?

[Gość Pan8]

Ogólnie to cały czas czuję się bezsilnym i balansuję na skraju załamania, w zasadzie. Wszystko przerasta.