Czy to masochizm, uzależnienie?

[Gość Dziewanna00]

Witam, poszukuję odpowiedzi na pytanie "co się ze mną dzieje". W wieku czternastu lat przytrafiło mi się coś nie przyjemnego, co zostawił po sobie traume do teraz. Przez trzy lata regularnie okaleczałam swoje ciało, oczywiście w miejscach które mogłam zakryć, nie chciałam żeby ktoś widział blizny. Czułam się po tym lepiej. Nie byłam co prawda szczęśliwa, ale mogłam o wszystkim zapomnieć i zamienić ból psychiczny na fizyczny. Ponad dwa lata temu zaczęłam chodzić ze swoim pierwszym i mam nadzieję jedynym chłopakiem. Przestałam się wtedy okaleczać, bo bałam się jego reakcji na świeże blizny jeśli zaczniemy współżyć. Bałam się, że pomyśli, że to przez niego. Co prawda i tak bardzo martwią go blizny, ale przynajmniej nie ma poczucia winy. A przynajmniej taką mam nadzieję. W każdym razie mimo że przez pierwsze pół roku myślałam, że udało mi się z tym skończyć, coraz bardziej mi tego brakuje. Nie ma dnia żebym nie chciała się skrzywdzić, jedyną motywacją żeby tego nie robić jest mój chłopak. Ale jest co raz trudniej, wiem, że wystarczy jeden raz kiedy się nie powstrzymam i znowu zacznę to robić regularnie. To jest jak narkotyk. Czy jestem masochistką jeśli tak bardzo chce to robić? Powinnam się udać do psychologa? Myślałam o tym bardzo dużo, ale ciężko mi się przełamać, nie jestem przecież wariatką. Poza tym pewnie i tak psycholog stwierdzi że wymyślam sobie problem. Nie wiem jak sobie z tym poradzić, mam prawie 20 lat, boję się co pomyślą bliscy, znajomi.