depresja lękowa BPD

[Gość id user]

Witam,
Mija przeszło rok od kiedy pojawiły się u mnie zaburzenia snu i nastroju. Mam za sobą 3 próby samobójcze, kolejno w wieku 10, 25, 27 lat. Ta ostatnia zakonczona hospitalizacją, ze wstępną diagnozą osobowości chwiejnej emocjonalnie, która jak uslyszalam nie do końca do mnie "pasuje"... Po kilku miesiącach terapii indywidualnej zdecydowałam się na leczenie w Ośrodku Leczenia Zaburzeń Nerwicowych
Jednak każda próba zbliżenia się do prawdopodobnego źródła moich zaburzeń (wydarzenia z dzieciństwa) , kończyła się wyostrzeniem mechanizmów obronnych i nowymi objawami. Pojawiły się problemy z przypomnieniem sobie co działo się na sesjach terapeutycznych, na ktorych tez zdazalo mi sie " odleciec", tracac tak jakby katakt z tym co sie dzialo wokol mnie, koszmary senne i obezwladniajacy lęk, który przychodzi znikąd.
Takim właśnie sposobem przed czasem zakończyła się moja terapia w ośrodku. Po kilku dniach na oddziale zamknietym zostalam wypisana z dodatkowa diagnozą zaburzeń depresyjno lękowych.
W dzieciństwie wielokrotnie byłam wykorzystywana seksualnie, w domu rodzinnym było dużo przemocy psychicznej i fizycznej.
Skoczylam studia, pracuję i gdy już miałam mieć za sobą to co się działo w moim życiu, wszystko się wali... Nie mam siły, na leki nie ma reakcji, psychoterapia tylko wszystko pogłębia, a nie moge sobie dluzej pozwolić na przerwę w zyciu zawodowym.

Iestem zdeterminowana i chcę o siebie walczyć, tylko juz sama czasami nie wiem jak... Proszę Was o radę. Może terapia w jakims konkretnym nurcie? Jestem z niedużej miejscowości i niestety mam ograniczone możliwości.
Jestem umuwiona na pierwsza wizytę u psychologa, który prowadzi terapię Gestalt.
Na koniec dodam, ze byłam typem osoby dla której nie ma rzeczy niemożliwych, wszystkie przeszkody były do przejścia, pomagalam innym , a teraz nie mogę poradzić sobie sama ze sobą... Nie wiem co się ze mną dzieje.
Wszystko opisane w dużym skrócie, ale może ktoś, cos ?

[rafal65]

Sam walczyłem z depresją . Skutecznie . Bez dobrego psychiatry się nie obejdzie . Psycholog to jak pielęgniarka .
Zastąpi dobrego kumpla lub przyjaciela .

[Gość 28lat lęki]

Dwa miesiące temu rozpoczęłam terapię grupowa i trochę jakby lepiej. Niestety nawracaja nieuzasadnione leki o swoje zdrowie, wykańcza mnie to psychicznie - dziś byłam na pogotowiu. Mam 28 lat. Nie jesteś sama :-) ja jestem aktywna zawodowo, towarzysko, a terapia pozwoliła inaczej spojrzeć na swoje problemy, poza tym poznałam fajnych ludzi, uważam że każda pomoc jest warta naszej uwagi, a ze masz odwagę przyznać się do problemu - mega wielki szacunek. Trzymaj się, będzie dobrze musisz przeczekać zle chwile, będzie lepiej.