F21 a F20.6

[Gość winiunio]

a czym się różni zaburzenie typu schizofrenii od schizofrenii prostej? z tego co wiem to i jedno i drugie ma nieuchwytny początek i podobny przebieg. pytam z ciekawości. czy pierwsza przypadłość to też jak druga psychoza?

[Gość Justyna507]

Zaburzenia Schizo-typowe się nie pogłębiają tak jak schizofrenia prosta i są podatne na leczenie farmakologiczne w przeciwieństwie do F20.6. Schizofrenia prosta nawet leczona potrafi się w określonym czasie bardzo pogłębić, oprócz ten rodzaj schizofrenii nie następuje naglę jak w przypadkach zaburzeń schizo-typowych. F20.6 może mieć swój początek już w okresie dzieciństwa i z biegiem czasu bardzo powoli i niezauważalnie rozwijać się aż do całkowitej alienacji i depersonalizacji, towarzyszy jej większość objawów negatywnych(które z biegiem czasu się nasilają) w tym (co zdaję się jest chyba największą przeszkodą do przeskoczenia w tym zaburzeniu ) brak energii przez zmiany chemiczne i dopaminowe zachodzące w umyśle człowieka (w jednych częściach mózgu jest nadmiar dopaminy a w innych jest jego niedobór), bezsens życia, depresja schizofreniczna, smutek schizofreniczny jest zdaję się najgorszym dla chorych gdyż w tym stanie ducha popełniane jest najwięcej samobójstw. Schizofrenia jest jakby połączeniem kilku zaburzeń następujących po sobie w określonym porządku i czasie dłuższym niż 1-2 lata.

[Gość Justyna507]

(Jakże mnie drażni to forum... Nie ma to jak coś edytować napisać się i to tylko po to aby po dodaniu przeczytać info:oj coś poszło nie tak)

Ad. Do powyższego tekstu:

Jednym z wielu problemów osób chorujących na F20.6 jest brak motywacji, pustka emocjonalna i nieodczuwanie szczęścia i przyjemności z życia. Egzystencja przeradza się w wegetację a towarzyszące temu uczucie wszelkiego bezsensu pogłębia się wraz z objawami. Taka osoba może całe dnie spędzać na kanapie ponieważ każda czynność sprawia jej trudność a przy czym odczuwa ogromne zmęczenie. Osoby takie są postrzegane za leniwe. Codzienne czynności wykonują mechanicznie bez spontaniczności i emocji.
Stan ten pogłębia się aż do całkowitej bezczynności.
Przy czym odczuwają potrzebę całkowitego osamotnienia, unikają kontaktów z ludźmi, typowa jest tutaj oschłość i niechęć i całkowity brak zaufania w stosunku do najbliższych krewnych co skutkuje ciągłym wszczynaniem awantur w domu chorego. Oni tak trochę jakby uciekali przed całym światem. Znam przypadek gdzie dziewczyna chora na to potrafi reagować niechęcią nawet na chwilową kilkuminutową obecność jej matki w swoim pokoju. To bardzo intrygujące zaburzenie a ile osób chorych tyle historii chorób. Żadna taka sama a mimo to objawy niby identyczne.

[Gość winiunio]

mi się wydaje, że mam raczej schizofrenię niż zaburzenie schizotypowe, gdyż u mnie to się cały czas posuwa i nie ma remisji. tak się zastanawiam czy to nie jest jakaś depresja gdyż potrafię mieć urojoną winę za grzechy całego świata po czym nastrój idzie w górę i pojawia się poczucie specjalnej misji. miewam myśli samobójcze. jestem źle leczony a jak nie biorę leków to staję się pobudzony i drażliwy. to wygląda tak deprecha-dziwactwa-pobudzenie i tak dookoła wojtek. czasem objawy psychotyczne w tych stanach się pojawiają, czasem natręctwa. raz mam nerwicę a potem przeważnie bez leków psychozę. nie mogę nigdzie dostać prawidłowej diagnozy bo lekarze mają pacjentów gdzieś!

[Gość Justyna507]

To może pomyśl o zmianie lekarza specjalisty. Aby postawić trafną diagnozę czasami nie wystarczy jedna wizyta. A jak jesteś na wizycie to staraj się szczegółowo opisywać swoje spostrzeżenia. Rozglądnij się po necie i poszukaj jakiś opinii specjalistów i placówek pomocy ze swojej okolicy może ktoś Ci będzie w stanie kogoś dobrego polecić.
Wiem że na NFZ w Polsce do jakiegokolwiek lekarza specjalisty jest się ciężko dostać i wszędzie długie kolejki.
A żeby stwierdzić czy zaburzenia schizo-typowe się przekształcają w zaburzenie schizofreniczne czy też w schizofrenie rezydualną (bo jest takie prawdopodobieństwo) to potrzeba na postawienie diagnozy sporo czasu ponieważ te objawy muszą się utrzymywać przez okres czasami dłuższy niż nawet 2 lata i muszą mieć określony przebieg tak jak to powyżej już pisałam. Więc nie rezygnuj z wizyt u specjalisty i bacznie obserwuj własne dolegliwości.

[Gość winiunio]

dziękuję Justynko. ja się na schizo-coś (?) leczę od 8 lat. prawdziwą psychozę miałem kilka lat temu i bardziej przypominało to manię psychotyczną niż schizę ale to moje spostrzeżenie. napęd poszedł w górę, czułem się wyśmienicie. mało spałem, byłem rozrzutnym misjonarzem zbawiającym świat obdarzonym ponad naturalną mocą. stałem się momentami bezczelny i natrętny w stosunku do innych. dostałem jakichś omamów coś mi łaziło pod skórą. nieistotne rzeczy miały znaczenie. potem był zjazd w dół teraz jest trochę lepiej ale mam myśli samobójcze i lęki. tak chyba schiza nie wygląda? będę szukał kogoś z powołaniem.

[Gość winiunio]

aha i jeszcze ta derealizacja masakra jakaś bez przerwy jest..

[Gość Justyna507]

To są objawy psychozy :
napęd poszedł w górę, czułem się wyśmienicie. mało spałem, byłem rozrzutnym misjonarzem zbawiającym świat obdarzonym ponad naturalną mocą. stałem się momentami bezczelny i natrętny w stosunku do innych. dostałem jakichś omamów coś mi łaziło pod skórą. nieistotne rzeczy miały znaczenie.
I jeżeli one byłyby często nawracające z jednoczesnym ciągłym występowaniem objawów negatywnych wtedy można by było postawić diagnozę schizofrenii. Ważne jest to czy występują objawy negatywne takie jak:

Objawy negatywne:

Objawy negatywne mogą się przejawiać m.in. wspomnianym już, stopniowym wycofywaniem się z dotychczasowych aktywności (np. zawodowych, szkolnych, hobby) i relacji międzyludzkich aż do całkowitej utraty zainteresowań i wycofania społecznego, a nawet unikania innych osób („On/ona w ogóle nie chce wychodzić z domu”, „Jak ktoś do nas przychodzi, to się zamyka w swoim pokoju i nie chce tam nikogo wpuścić, często nawet własnej rodziny”). Może temu towarzyszyć tzw. zobojętnienie uczuciowe („Wszystko mi jedno”, „Rób co chcesz”), czy też tzw. afekt blady („spłycone przeżywanie”, zmniejszenie wyrażania emocji lub nawet brak ich wyrażania) oraz upośledzenie zdolności do komunikacji z otoczeniem za pośrednictwem mimiki, gestów i postawy ciała. Inne objawy negatywne to:

abulia (tj. „bezczynność” jako efekt braku zdolności czy ograniczonej zdolności do planowania i podejmowania działań o określonym, złożonym celu),
anhedonia (zmniejszona zdolność lub brak zdolności do odczuwania przyjemności),
aspontaniczność (spadek, utrata spontaniczności zachowań i uczuć),
bierność, apatia, zubożenie wypowiedzi (wypowiadanie się pojedynczymi słowami o ubogiej treści, małe zróżnicowanie wypowiedzi),
awolicja (brak własnej woli czy jej ograniczenie),
spowolnienie ruchowe, mniejsza dbałość o siebie.
Postępujące objawy negatywne mogą prowadzić do tzw. załamania linii życiowej, czyli zmiany dotychczasowych planów, zamierzeń, celów życiowych chorego. Dlatego bardzo istotne jest jak najwcześniejsze rozpoznanie i rozpoczęcie leczenia tej grupy objawów schizofrenii.

Źródło : psychiatria.mp.pl

[Gość Justyna507]

No i to o czym już gdzieś wcześniej pisałam:
W dużej a nawet bym powiedziała w całkowitej większości osoby chore nigdy by nie podejrzewały u siebie choroby psychicznej, tłumaczą sobie to zazwyczaj wszystkim innym niż chorobą czyli to ten brak świadomości, dopiero po podjęciu lub zmuszeniu pacjenta do leczenia pojawia się świadomość choroby.

[Gość winiunio]

były. szczególnie awolicja, depersonalizacja, derealizacja itp ambiwalencja. ale psychozę jaką opisałem miałem raz w życiu parę lat temu. tak to było wycofanie, agresja, frustracja, drażliwość, pobudzenie, ambiwalencja, myślenie magiczne, lęki, obcy świat dookoła i ja za szybą, obniżony nastrój, dziwactwa, natręctwa, fetyszyzm i ogólne złe funkcjonowanie. nie wychodziłem miesiącami z domu. odkąd przeszedłem tę psychozę i zawierzyłem Bogu zaczęło się lepiej dziać w moim życiu. mam pracę, dziewczynę na oku do której będę próbował wystartować. ogólnie nie narzekam tylko ta derealizacja, zwiewne urojenia i lęki i ostaTNIO myśli samobójcze mnie niszczą. najdziwniejsze jednak jest to że ja mam olbrzymią samoświadomość i krytycyzm przy jednoczesnym nie czuciu się chorym tzn. wiem że jestem chory ale chory się nie czuję. dużo wiesz też chorujesz?

[Gość winiunio]

jak biorę leki to dużo czytam o schizie i sobie ją wmawiam. ja tę łatkę dostałem po tym jak się naczytałem i wmówiłem to lekarzowi jednak od dzieciństwa było coś nie halo. jakaś Chad czy coś?

[Gość winiunio]

wydaje mi się że wmawiam sobie schizę i jednocześnie ją mam bo jak rzuciłem leki to nie wmawiałem po prostu byłem chory.

[Gość Justyna507]

Wiesz gdzieś czytałam o czyś takim jak schizofrenia w schizofrenii i chyba zaraz polecę doczytać trochę i wzbogacić wiedzę...
Ale faktycznie istnieje coś takiego jak urojona choroba ale ja zawsze przypisywałam to do nerwicy.

[Gość winiunio]

nie urojona choroba bo choroba jest jak nie biorę leków tyle że jak za dziecka byłem w psychiatryku to potem zacząłem wmawiać sobie że jestem świrem większym niż jestem. ja normalnie trzeźwo myślę i gadam tylko czasem jestem nerwowy pobudzony i mam wahania nastroju i dziwactwa. ja bym celował w chad ale od celowania to są lekarze!

[Gość Justyna507]

No niby tak ale zaburzenia schizo-afektywne a schizofrenia to dwa odmienne terminy. Na evot mówią że schizo-afektywni to tacy młodsi bracia schizofrenii ale to dwie odmienne zaburzenia.

Ja kiedyś żeby wkraść się w łaski ludu na Schizofrenia.evot opisywałam objawy jakie niby mi tam miały dolegać aby zdobyć zaufanie ludzi :P A że trochę wiem to faktycznie gra aktorska na najwyższym poziomie :P trochę wstyd mi do dzisiaj z tego tytułu ale wiedza jaką zdobyłam z wątków dla wtajemniczonej społeczności była warta tej przewrotności :P
I tam właśnie przeczytałam ten termin "Schizofrenia w Schizofrenii".

hm...
CHAD jest sinusoidą nastroju od Manii po depresję...
Charakteryzuję się niemożnością panowania nad sobą w napadasz szału. Straszna choroba.

[Gość winiunio]

a co to ta schizofrenia w schizofrenii? nie znam tego.

[Gość Justyna507]

No właśnie nie wiem czy to przypadkiem nie idzie właśnie o urojenie choroby. Szukam tego po necie w tym momencie ale noż nie mogę niczego znaleźć. Trzeba by było zapytać jakiegoś doświadczonego psychiatry chyba...

[Gość winiunio]

aha czyli że ktoś jawnie choruje na schizę i ma urojenie że jest na nią chory?

[Gość Justyna507]

Tak dokładnie o to idzie...

[Gość winiunio]

lol ale numer to chyba podchodzi pod jakąś s. hipochondryczną. strasznie dziwaczny przypadek i chyba nie za częsty?

[Gość Justyna507]

Ej no nie teraz to trochę poniosło bo jeszcze nie zaznałam dowodu na istnienie czegoś takiego. A że termin ten przeczytałam na Schizofrenia.evot a że to strona dla schizofreników to może całkowicie mijać się z rzeczywistością ;) Więc tylko teoretyzuję ;)

Miłej nocy ;)