Ojciec alkoholik.

[Gość patrycja42567]

Witam. Moj ojciec od zawsze ma problem z alkoholem. W ostatnie wakacje zdecydowalam sie wezwac policje. Mialam nadzieje ze sie wystraszy. Cos do niego dotrze i sam zdecyduje sie na leczenie ale on nadal uwaza ze nie ma problemu. Od 5 tygodni siedzial w domu codziennie pojany. Rzucil prace i dzien w dzien pil. Do tego wszyatkiego dochodzi zastraszanie ze sie powiesi. Ciale klotnie w domu nie daja spokoju. Wczoraj zdecydowalam sie ponownie zadzwonic na policje. Powiedzialam im wszystko a oni byli zmuszeni wezwac lekarza z powodu mysli samobojczych. Ojciec powiedzial ze nie chce mnie znac. Obecnie przebywa na "odtruciu" ktore ma trwac 10 dni. Ja z kolei mam poczucie winy poniewaz zrobilam mu taki prezent na swieta. Ale ja nie potrafie patrzec na to jak cierpi mama i mlodsze rodzenstwo.
Dodatkowo wszystkie jego wady przekladam na swoje zycie osobiste.. Pomimo tego zle mi z sama soba.

[Gość misiaija]

Mam to samo. Ojciec uważa, że nie ma problemu. Jestem zmuszona wyprowadzić się z domu, bo nie wytrzymuję już tego psychicznie. Ciągle mam napady płaczu i problemy z oddychaniem. Dołączam się do pytania. Brak mi sił.

[Gość Bags]

Cały problem zarówno Was, rodziny i ojca alkoholika "zamyka się" w butelce...
Uświadomienie nie tyle samemu sobie, co osobie w tym wypadku uzależnionej od alkoholu, powodu dlaczego sięga po alkohol jest gigantycznie trudne.
Po pierwsze jest to mocno powiązane z syndromem DDA z dzieciństwa u dorosłego dziecka uzależnionego na dzień dzisiejszy od wódki - Waszego ojca.
Po drugie wymaga to dotarcia do przyczyny sięgania po tego typu zagłuszaczy problemów: psychicznego załamania na tle nie radzenia sobie z odwiecznym schematem męża i ojca jako głównego żywiciela rodziny, bo żona zarabia więcej i etc.
Wątkiem dodatkowym i zarazem pobocznym jest powód rzucenia pracy, co tylko potęguje "popłynięcie łódką bols".

Paradoksalnie usilna chęć wyrwania osoby uzależnionej przez najbliższych, spotyka się bardzo często z negatywnym odzewem, że to przez Nich ofiara popada w uzależnienie. Co w rozrachunku końcowym można porównać do próby odwrócenia ról z ofiary na oprawcę, gdzie osobą chcąca dobrze ma poczucie winy, dodatkowo widząc cierpienia matki i rodzeństwa.
Błędne koło się zamyka, gdzie sedno problemu leży nie tam, gdzie finalnie osobie uzależnionej i Wam się wydaje. Paradoksem jest to, że stawiłyście czoła problemowi, który zewnętrznie spycha winę na Was...
http://www.polskieradio.pl/9/29/Artykul/998073,Okoloswiateczne-pytania-niewygodne
Gdzieś może jeszcze na necie na chomiku wędruje podcast pt "ciepłe święta czy ciepła wódka".
Próba zasięgnięcia porady i pomocy w poradniach dla osób współuzależnionych od problemu alkoholowego w rodzinie, to na ten moment chyba najlepsze wyjście z tej patowej sytuacji. By bez urazy mówiąc nie powielać tego schematu w przyszłości, bo tu nawet zaklinanie się, że "w mojej rodzinie tak nie będzie" - tak na prawdę niewiele czasem daje...