jak przestać robić z siebie dziwaka

[Gość Rafal000]

Nie panuje nad tym kim jestem tak jakby jakaś siła zagnieżdżona w moim umyśle ciągle robi ze mnie dziwaka, czasami chama, dlatego przestałem się odzywać, ubieram się tak że wyglądam na jakiegoś złodzieja czy cwaniaczka takie mam wrażenie bo widzę jak, że ludzie patrzą na mnie jak patrzy się na jakiegoś patola ja wtedy uciekam wzrokiem na boki, albo w dół i zastanawiam się o co chodzi a jednocześnie podświadomie wiem o co chodzi i nie mogę tego zmienić. Nie wychodzę z togo powodu nigdzie z domu, chyba że muszę. Jeżdżę na przykład od czasu do czasu po ojca do niego do pracy i bratową i wogóle się do nich nie odzywam tylko albo ojciec odezwie się do niej albo cisza kompletna a w mojej głowie narasta irytacja i napięcie która się napędzą jak reakcja łańcuchowa. Zaczynam nerwowo skręcać, zapominać o kierunkowskazach i wychodzę na idiotę przy nich który nie umie jeździć. Nie wiem czy to jakaś nerwica. W domu jak jestem sam jestem spokojny jak jest ktokolwiek z rodziny a jest nas obecnie 6 w domu czuje czuje ciągły stres i życie ucieka mi przez palce. powtarzam codziennie te same czynności. Wieczorami pije bo nie samo działanie alkoholu a cała otoczka towarzysząca piciu mnie uspokaja, ale przez to ważę mało jak na swój wzrost bo 73 kg przy 185cm a mam brzuch odstający, samo sadło. Czasami kiedy jest tak źle, że czuję lęk taki, że zaczynam chodzić po domu, snuć się wchodzę pod prysznic odkręcam gorącą wodę i stoję tak 15 aż skończy się ciepła woda i wtedy czuje spokój przez te 15 minut jak leje się na mnie gorąca woda a potem wychodzę z pod prysznica i zaczyna się z powrotem to uczucie jak bym miał umysł z betonu tężejącego. Tak jakbym znowu zderzał się z rzeczywistością i w moim umyśle dzieje się to co z sejsmografem w czasie wstrząsów.