Problem z dziewczyną w związku

[wytwórwyobrazni]

Witam,
jestem z dziewczyną w związku 5 miesięcy, wiem że to nie jest długo. Sprawa wygląda tak, że ja ją kocham nade wszystko, robię naprawdę dużo dla niej i wiem to że ona mnie kocha też, bez wątpliwości bo świadczą o tym nie tylko słowa ale też czyny, lecz nie o tym chciałem. Ja kiedyś miałem dziewczynę, którą trochę ignorowałem, tzn nawet jej nie kochałem i to ja byłem jakby "u góry", to ona ciągle miała problem o cokolwiek, była zazdrosna, na mało rzeczy mi pozwalała, i ja tak się do tego przyzwyczaiłem i jakby sam się taki stałem dla aktualnej dziewczyny. Przyzwyczaiłem się do tego, że dziewczyna bardzo często mnie całuje, jestem w centrum zainteresowania, nie odstępuje mnie o krok, ciągle mnie dotyka, taka była wcześniejsza dziewczyna, i teraz wymagam tego samego od tej co mam aktualnie. Wiem, że to jest trochę chore, ale nie potrafię sobie z tym poradzić, jak dziewczyna nie da mi chociaż buziaka przez godzinę to w mojej głowie roją się chore myśli, że coś jest nie tak, mimo że wiem że tak nie jest. Raz na jakiś czas mnie mocno przytuli, powie kocham, pocałuje, w nocy będzie seks, ale ja za bardzo zakodowałem sobie w głowie to, że to będzie bardzo często, wiem też że jeśli by było tak jak chce to mogłoby mi się to szybko znudzić. Ale już nawet rozmawiałem z nią na ten temat, co nie przyniosło skutków. Ufam jej i to bezgranicznie, ale chciałbym żeby się chociaż bardziej mną zainteresowała, często gdy gdzieś jesteśmy to zamiast rozmawiać ze mną to piszę z koleżanką czy siedzi na facebooku. I tak poza tematem my tak średnio mamy już o czym rozmawiać, wygadaliśmy się na początku znajomości, teraz już tak rozmawiamy jak jakieś stare małżeństwo... Gdy próbuje nawiązać ciekawy temat to ona odpowie jednym zdaniem i nie kontynuuje rozmowy ale to mi akurat trochę mniej przeszkadza, choć nie ukrywam że chciałbym żeby rozmowa była interesująca to wtedy i ona by się bardziej zainteresowała mną. Reasumując, chciałbym być jej głównym punktem zainteresowania. Nie wiem może powinienem sobie znaleźć jakieś zajęcie gdy mnie wciągnie bardzo i gdy ona zobaczy że już nie jest dla mnie tak bardzo interesująca to może sama się zainteresuje bardziej? Pozdrawiam i czekam na szybką odpowiedź.

[Gość wise advice]

Tylko jedno mi do głowy przychodzi: "Miałeś chamie złoty róg, miałeś chamie czapkę z piór"

Miałeś to co lubisz, olałeś to, teraz Ci tego brakuje, a nowa dziewczyna nie jest taka jak tamta, tamta to rzadkość. Teraz pewnie płacze że dała Ci max uczuć a Ty tego nie odwzajemniałeś. Albo jest już szczęśliwa z kimś kto to docenia.
Ta ma inny temperament i nie jest tak uczuciowa, tamta Cię zepsuła, teraz wydaje Ci się że powinno być tak jak miałeś przedtem, a gównatus.
Zastanów się czego chcesz tak naprawdę, bo masz teraz dziewczynę z określonym zespołem cech, którą twierdzisz że kochasz nad życie, więc czymś Cię do siebie przyciągnęła, ale brakuje Ci cech tamtej. Nie ma kobiety idealnej i nie ma róży bez kolców.
A ludzie tu na forum się dziwią że inni mają po 6-7 chłopaków/dziewczyn w 2 lata. Mnie to nie dziwi, bo na pierwszy rzut oka nie widać charakteru, trzeba się dopasować właśnie pod względem tego czy każdemu druga strona odpowiada z charakteru, to łatwe nie jest, to raczej niesamowite szczęście jak parze się tak uda.

[wytwórwyobrazni]

Nie brakuje mi cech tamtej, chcę żeby ta co mam teraz interesowała się mną tak jak poprzednia. A przyciągnęła mnie tym, że właśnie od samego początku było cudownie, szybki seks, dużo wrażeń, spodobało mi się to cholernie! I trwało to jakieś 2 miesiące pierwsze po czym przyszło już to pierwsze prawdziwsze uczucie które teraz jestem tego pewny jest szczere. I za każdym razem kiedy widzę że jest coś źle między nami to cierpię a wydaje mi się że ona tego tak nie odczuwa jak ja.

[mgr Kamila Krocz]

Skoro brakuje Ci czegoś w związku, to powiedz o tym otwarcie swojej aktualnej partnerce. Może tęsknicie za tym samym, ale każde z Was boi się szczerze powiedzieć o tym drugiej stronie? Może być jednak tak, że Wasz związek wkroczył po prostu na inny etap. Już nie ma takiej namiętności i żaru, ale jest za to coś innego. To naturalne dla związków. Na początku jest pożądanie, seks, fascynacja sobą, a z czasem to wszystko powoli słabnie, by ustąpić miejsca zaangażowaniu. Jeśli Tobie i partnerce będzie zależało na tej relacji, będziecie ją wzajemnie pielęgnować, to stworzycie wspólnie coś fajnego. Najbardziej martwi mnie fakt, że znacie się 5 miesięcy, a już nie macie o czym ze sobą rozmawiać. To trochę przykre. Co będzie dalej - za rok, dwa lata? Znudzicie się sobą i stwierdzicie, że już wyczerpał się zasób tematów do rozmów? Partner powinien być "tajemnicą", którą chce się odkrywać. I wiem, że z czasem wkrada się rutyna, przewidywalność, bo się jest ze sobą tyyyle czasu i wie, jak zachowa się druga strona w danej sytuacji. Niemniej jednak zawsze chce się podgrzewać ten płomień w związku i jakby odkrywać się na nowo, prowokować nowe sytuacje, w których można poznać inne oblicze partnera/partnerki. Takiej inicjatywy, sił i zaangażowania Wam życzę. Pozdrawiam i powodzenia!