Jak powiedzieć rodzicom o depresji?

[EchelonCat]

Dzień dobry. Mam 14 lat i od kilku miesięcy borykam się z depresją. Samookaleczam się, mam myśli samobójcze, bardzo złe stosunki z rodziną i niewiele lepsze z rówieśnikami. Nie mam chęci do życia i działania, a zbliża się nowy rok szkolny. Boję się że obowiązki szkolne przerosną mnie w moim obecnym stanie, i jestem gotowa na wizytę u specjalisty i leczenie. Problemem jest to, że rodzice nie zdają sobie sprawy z moich problemów, a mam z nimi złe kontakty. W jaki sposób im to przekazać, aby zrozumieli problem? I czy pokazać im rany po samookaleczaniu? Do psychologa trzeba przyjść pod opieką rodzica, a czy rozmowa też musi przebiegać pod okiem opiekuna, czy można porozmawiać ze specjalistą sam na sam?

[mgr Kamila Krocz]

Witaj!

Uważam, że jeśli podejrzewasz u siebie nastrój depresyjny i masz wiele objawów o tym świadczących (myśli o śmierci, samookaleczanie, kiepskie relacje z bliskimi i rówieśnikami), to powinnaś porozmawiać z rodzicami o swoich problemach. Możesz porozmawiać na początek z jednym z rodziców, jeśli tak będzie Ci łatwiej. Powiedz o tym, co czujesz, czego się boisz, że się krzywdzisz i zadajesz sobie ból, bo nie potrafisz poradzić sobie sama ze sobą. Podejrzewam, że jeśli rodzice usłyszą o Twoich problemach, sami zaoferują swoje wsparcie, by pójść z Tobą do specjalisty. Możecie m.in. skorzystać z pomocy psychologa szkolnego. Pozdrawiam i powodzenia!