Czy ze mną jest coś nie tak?

[Gość Estebana]

Dobra. Zacznę od tego. W dzieciństwie zdiagnozowano u mnie nerwicę natręctw. Leczyłam się i rzeczywiście natręctwa ustąpiły. Ale mam inny problem. Mam straszne huśtawki nastrojów. Generalnie łatwo jest mnie wkurzyć. Czasami bzdury (np. kiedy spadnie mi łyżka) potrafią mnie wyprowadzić z równowagi. Mam ochotę rzucać przedmiotami. Zawsze kiedy mam taki atak proszę rodzinę aby dali mi trochę spokoju. Kiedy słyszę - uspokój się, opanuj się czy tego typu to mnie jeszcze bardziej wnerwia. Po każdym takim napadzie szału jest mi strasznie wstyd i przysięgam sobie że nigdy więcej już tak nie zrobię. Po tym mocno się pilnuję. Po około miesiącu jestem tak napięta, że czuje się jakbym miała wybuchnąć.
Do tego mam jakieś dziwne lęki. Kiedy nie mogę w nocy spać mam jakieś dziwne lęki - boję się że ktoś mi wejdzie, że mi coś zrobi. Czasami mam koszmary. Raz śniło mi się że gonili mnie jacyś gangsterzy ja uciekałam, się nie mogłam biec - nogi mi nie pozwalały nie wiem czemu. W końcu mnie schwytano. Wtedy się obudziłam cala roztrzęsiona. Mam ostatnio coraz częściej napady duszności - jak coś jem nie mogę tego przełknąć, bo czuje jakby coś w gardle mi blokowało. Rodzina nie przejmuje się tym za bardzo. Nazywają mnie tylko - małą manipulantką, mówią że chciałabym wszystkimi rządzić itd. Ja przez pewien czas przestalam odwiedzać rodzinę. W końcu mnie zaprosili, więc pojechałam w odwiedziny. Ogólnie było miło. Ale najgorzej kiedy mam zły nastrój podczas gościny. Ja nie potrafię udawać bo strasznie widać po mnie że mnie coś gryzie. Wtedy próbują mi pomóc. Ale ja nie chce nic mówić bo i tak tego nikt nie rozumie. Co mam zrobić? Czy ze mną jest coś nie tak. Wiem że pewnie powinnam iść do jakiegoś psychologa, ale byłam juz tysiąc razy. Słyszałam tylko - manipulantka, kłamczucha i że rozczulam się nad sobą. Więc przestałam korzystać z pomocy któregokolwiek psychologa. Bo i tak mi nie pomogli. POMOCY!!!!

[mgr Kamila Krocz]

Witam!

Przez Internet nie da się postawić diagnozy. Być może Twoje objawy, o jakich wspomniałaś, to pozostałości po nerwicy, stąd napady duszności, unikanie ludzi, łatwe irytowanie się i popadanie w agresję oraz dziwne lęki i problemy ze snem. Niestety, konieczna jest konsultacja u specjalisty. Jeśli nie chcesz porozmawiać z psychologiem, przynajmniej powiedz o swoich trudnościach komuś bliskiemu, komu ufasz i na pomoc którego możesz liczyć. Pozdrawiam!