Dlaczego muszę się tak wszystkiego wstydzić i bac?;((

[Gość Ajsjjs1]

Nwet do komuni nie chodze bo boje sie z powrotem iść przez poł koscioła i na sama mysl,że ludzie beda sie na mnie gapić,aż mnie w srodku paraliżuje,a ja nie bede wedziec jak mam isc jak sie zachować ,mam skrepowane i ograniczone ruchy ...

W tamtym roku nawet nie poszlam do adoracji krzyza, ustawiłam sie w kolejce ale jak zobaczylam ten cały tłum za mną to zrezygnowałam,...cały kosciol poszedł tylko ja taki dzikus nie :(...

Z najbliższą rodzina nie rozmawiam milcze jak do mnie mówią lub głupio się uśmiecham, bo nigdy nie wiem co mówić, .Unikam ludzi by jak najmniej rozmawiać. .Czuje się skrepowana i niepewna wśród ludzi nawet znajomych,..

Nie jesyem jakoś najgorsza z wyglądu ale moja samoocena wynosi zero..Jestem DDA brat z ojcem ciągle po mnie jezdzili i krytykowaali. .Wszyscy się pytają co ja taka strasznie nieśmiała i wystraszona Jesyem, albo widzę po ich minach zażenowanie : (

\
To jest silniejsze ode mnie, Jak czuje skrepowanie niesmialosc czy niepwnosc to mam takie skrępowane ruchy, i cała jestem taka ogranicona sztywna i nie potrafie panowac nad swoją mimiką twarzy.:(,

. Ja sie wszystkiego wstydze i boje nawet nie umiem z ludzmi sie dgadac i wole isc tam gdzie ich nie ma lub jest mniej,Nie mam tematów do rozmów jestem malomowna i nie umiem sklecic porządnego zdania,,mam 20 lat , ja tak nie potafie zyc :( . ...Co mam robic/? ..

bylam o psychologa ale bez jakis rezultatów , bede juz po prostu taka na zawsze moze z wiekiem troszke sie zmieni ale nie wiele i dalej bede takim społecznym dzikusem ;(

[Gość Autorka]

Odpowie ktoś? Co robic??czy to przejedzie czy musze isc do psychologa/ psychiatry

[Gość oj tam oj tam]

Powinnaś nauczyć się żyć z ludźmi i stawić czoła lękom. To trudne, ale spróbuj powoli, od czegoś lekkiego, np. wybierz się sama na porządne zakupy.
Co do tego wstydu, to wszystko siedzi w Twojej głowie. Ludzie w kościele skupiają się na sobie, na modlitwie (bynajmniej powinni). Ty w tamtym momencie wyobrażasz sobie, że wszyscy się na Ciebie patrzą, masz takie wrażenie, ale tak nie jest. Czy Ty mierzysz kogoś wzrokiem, jak idzie z komuni? Nawet jeśli ktoś na chwilkę się na Ciebie spojrzał, to całkiem normalne, może komuś się podobasz? Ludzie są mile do Ciebie nastawieni, więc odwzajemnij to. Podczas rozmowy z rodziną nie powinnaś się stresować. Nie rozmawiasz z mafią, czy policją, tylko z rodziną, która Cię kocha. :)

[Gość karol_79]

też tak mam, ale jestem już po 30 i przyzwyczaiłem sie do tego, jest mi w sumie z tym dobrze. większości członków swojej rodziny nienawidzę, także ten aspekt odpada. czasem jeszcze tylko w pracy zdarzy się, że spuszczę głowe i spalę cegłę jak podwładne sie o coś mnie pytają. czasem jeszcze pała mi stanie, ale to szybko spierdolę korytarzem. z moja skrępowaną mimiką też jest coraz lepiej, przynajmniej jak liżę patelnię swojej lasce. z wszystkim da się żyć ;)

[mgr Kamila Krocz]

Ajsjjs1, masz wiele problemów natury emocjonalnej. Prawdopodobnie jesteś DDA, masz zaniżone poczucie własnej wartości, a do tego nasilony lęk społeczny, o ile już nie fobię społeczną. To nie jest zwykła nieśmiałość. Twoje lęki społeczne utrudniają Ci codzienne funkcjonowanie wśród ludzi. Powinnaś skonsultować się z lekarzem psychiatrą i dopytać o możliwość podjęcia psychoterapii. Pozdrawiam i życzę powodzenia!