Uczucie bycia obserwowanym

[Gość p...m]

Dobry wieczór! Jestem nastolatkiem i mam pewien problem. Często (zwłaszcza w miejscach publicznych) czuję się obserwowany (zwykle przez konkretną osobę, jednakże nie zawsze tę samą) i oceniany. Czasem bywa to uporczywe, utrudnia rozmowy i nawiązywanie relacji interpersonalnych. Nasila się przeważnie wówczas, gdy szczególnie zależy mi na opinii jakiejś osoby. Myślę, że warto dodać, iż uczucie takie ma miejsce nawet wówczas, gdy całkowicie niemożliwe jest, by dana osoba była w pobliżu.

[Gość Danuta718]

Wszystkie te bajki które tu piszesz przelej na papier. Jest już zapewne spory zbiór więc na pewno zbierze się dość spora książka. Idź do jakiegoś wydawnictwa a kto wie, może kiedyś to będzie bestseller... :P

[Gość malinowsi]

Jesteś za bardzo skoncentrowany na własnej osobie, albo to są początki schizofrenii?

[Gość sprawdź]

Nie rozumie jak rozróżniacie ludzi potrzebujących pomocy, od bajkopisarzy. Jest na forum kobieta która ciągle straszy samobójstwem, nie przyjmuje argumentów przemawiających za leczeniem i od miesięcy tłucze te same teksty wzbudzając powszechną litość, choć moim zdaniem chce tylko zwrócić na siebie uwagę. A tu chłopiec prosi o pomoc i wiecie od razu że zmyśla, to nie fer. W dzisiejszych czasach fobie i inne problemy psychiczne mnożą się jak króliki i zakładanie z góry że ktoś konfabuluje może Go dodatkowo zdołować. A teraz bez złośliwości kolego to co piszesz może być początkiem jakiegoś problemu, udaj się do psychologa żeby nie rozwinęło się w poważną chorobę, ktoś mądrzejszy od nas musi Cię zdiagnozować i zadecydować czy potrzebujesz leczenia

[mgr Kamila Krocz]

Nieuzasadnione uczucie bycia ciągle obserwowanym, w dodatku w większości przez jedną i tę samą osobę, która niejednokrotnie nie ma szans, by Cię obserwować, może świadczyć o zaburzeniach myślenia. Przed Internet nie można jednak postawić diagnozy, dlatego odsyłam do specjalisty. Pozdrawiam!

[Gość Danuta718]

~sprawdź

Nie rozumie jak rozróżniacie ludzi potrzebujących pomocy, od bajkopisarzy. Jest na forum kobieta która ciągle straszy samobójstwem, nie przyjmuje argumentów przemawiających za leczeniem i od miesięcy tłucze te same teksty wzbudzając powszechną litość, choć moim zdaniem chce tylko zwrócić na siebie uwagę. A tu chłopiec prosi o pomoc i wiecie od razu że zmyśla, to nie fer. W dzisiejszych czasach fobie i inne problemy psychiczne mnożą się jak króliki i zakładanie z góry że ktoś konfabuluje może Go dodatkowo zdołować. A teraz bez złośliwości kolego to co piszesz może być początkiem jakiegoś problemu, udaj się do psychologa żeby nie rozwinęło się w poważną chorobę, ktoś mądrzejszy od nas musi Cię zdiagnozować i zadecydować czy potrzebujesz leczenia

Jak odróżniamy bajkopisarzy od osób naprawdę potrzebujących pomocy? Po prostu przejdź się po kilku forach a znajdziesz kilka tak naprawdę bzdurnych wątków pod tym nickiem bądź pod k.....l. Nie trzeba być Holmsem żeby wydedukować tak prostą sprawę...

[Gość sprawdź]

Do Danuta718 - i Ty właśnie jesteś osobą kompetentną od tego aby osądzać czy robi to z nudów, czy z powodu choroby, no ja bym takiej odpowiedzialności na barki nie brała.

[Gość Danuta718]

~sprawdź

Do Danuta718 - i Ty właśnie jesteś osobą kompetentną od tego aby osądzać czy robi to z nudów, czy z powodu choroby, no ja bym takiej odpowiedzialności na barki nie brała.

Jeśli faktycznie to wygląda na wymądrzanie, krytykę bądź coś w tym rodzaju to z góry przepraszam, nie taka moja intencja. Ale, jak już ktoś inny niedawno napisał, drażniący jest fakt, że tyle osób ma prawdziwe problemy a jak się okazuje co 5 wątek to pytanie tej samej osoby. A nawet jak faktycznie ma takie problemy to pomocy powinien szukać u specjalisty bo forum niewiele zdziała. Chyba że, tak jak ja, znajdzie w sobie wystarczająco dużo siły żeby samemu sobie z tym radzić. W każdym bądź razie zmiana zachowania, niezależnie czy to choroba czy zwykłe nudy, jest jak najbardziej wskazana...