Zjawiska paranormalne, ezoteryka

[Gość t44]

Jestem racjonalistą, albo raczej chciałbym nim być. Niepokoi mnie pewien mechanizm w mojej psychice. Otóż jest jakaś prawda. Niech to będzie, że pani Stasia mieszka piętro pod moim. Jeśli znam prawdę to jest ok, ale przeważnie tak nie jest. Wtedy powstają hipotezy i wiara. No i ja to traktuję jak wymówkę umysłu, jak mechanizm, który ukształtowała ewolucja, a ja wyszedłem świadomością poza to. I tu pojawia się temat różnych zjawisk paranormalnych, które nie pasują do mojego racjonalistycznego światopoglądu i temat faktów, na temat których nie mamy wiedzy, ale nie przyjmę żadnej hipotezy, bo nie umiem w żadną wierzyć. Są różne świadectwa ludzi piszących, że spotykają się ze sferą ezoteryczną, duchową, boską czy jak zwał tak zwał. Wiem, że coś może być na rzeczy, ale ta wizja strasznie mnie niepokoi z dwóch powodów: nie znam prawdy, a to bardzo ważne jeśli chcę wiedzieć po co żyć i boję się, że jednak ci ludzie mają rację, a to by świadczyło, że do poznania dochodzi się inną drogą niż logika, a nie wiem czy bym wtedy nie zwariował skoro do wszystkiego dziś podchodzę na logikę.

No i ktoś mówi mi o czymś co brzmi jak absurd, a ja nie potrafię sobie tego zaszufladkować jako absurdu, bo może istnieć jakieś wyjaśnienie i prawda jest taka sama jaka jest niezależnie czy o niej wiem. Żeby się rozwijać trzeba znać prawdę. Jak do niej dochodzić skoro jest tyle błędów poznawczych? Jak sobie z tym radzić?

[Gość unna]

Wyobraź sobie wahadło, po jednej stronie jest ciepło, po drugiej, zimno.
To to samo zjawisko, a mówi o temperaturze. To wahadło raz jest po stronie zimna, raz ciepła.

Tak samo jest z prawdą i fałszem, z ciemnością i jasnością.
Wszystko ma swoje przeciwieństwo, bo tak jest zbudowany nasz materialny świat.
Żyjesz w takim świecie, jesteś w nim i nie przeskoczysz tego.

[Gość t44]

Wydaje mi się, że nie o to pytałem. Prawda to nie ciepło lub zimno, nie żadna skala, tylko zero jedynkowe stwierdzenie. Jeśli pani Stasia mieszka pode mną to prawdą jest, że tam mieszka, a nieprawdą jest to, że tam nie mieszka. Nie ma żadnej skali.

[mgr Kamila Krocz]

t44, jesteś nie tylko racjonalistą, ale też dualistą ;) Nie ma tylko czerni i bieli, ciepła i zimna, prawdy i kłamstwa. Są różne kolory, oprócz jedynki i zera mnóstwo innych liczb, oprócz ciepła i zimna jest "letniość", oprócz kłamstwa i prawdy są półprawdy. Świat nie jest zero-jedynkowy. Nie ma logiki i braku logiki. Jest logika, ale też wiara, intuicja, wyobraźnia... Dzięki temu świat jest ciekawszy... ;)

[Gość t44]

Poza czernią i bielą są różne kolory, natężenie światła lub temperatury może być różne, ale są to tylko parametry. Parametr to prawda i tu jest zero jedynkowość. Np jest temperatura 30 stopni danego obiektu i to jest prawda i nieprawdą jest stwierdzenie, że jest 29 stopni, albo 36. Prawdą jest wtedy tylko stwierdzenie, że to ma 30 stopni i można użyć dowolnych innych stwierdzeń, ale będzie to nieprawda.

Jeśli coś nie jest prawdą to jest nieprawdą. Stwierdzenie nieprawdziwe może zawierać część prawdy, np złodziej kradnie coś ze sklepu i ma czerwoną bluzę, a potem jakiś dziadek opisał to tak: "złodziej w niebieskiej bluzie ukradł coś i uciekł" - stwierdzenie jako całość nie jest prawdą, ani nieprawdą, ale część stwierdzenia mówiąca o kradzieży i ucieczce jest prawdą, a ta o niebieskiej bluzie jest nieprawdą. Nieprawda to może być kłamstwo, ale może to być też nieznajomość prawdy, zaburzenie poznawcze, mechanizmy obronne. Jeśli coś jest nielogiczne to nie może być logiką, więc jest jej brakiem. Jeśli coś jest logiczne to nie może być nielogiczne. Jeden błąd w działaniu i jest już ono nielogiczne. Kto da gwarancję, że nasze mózgi nie popełniają takich błędów? Może wszystko co myślimy to błąd?

Wiara to może być tylko nazwa na zaburzenie poznawcze, albo na nieznajomość prawdy. Intuicja to nazwa procesu myślowego, który może być równie dobrze prawdą co błędem. Mi zależy tylko na prawdzie i jak do niej dochodzić?