Problem czy tylko dojrzewanie?

[Gość bezwartościowa001]

Witam.Chodzę do gimnazjum i od 2 lat mam pewien problem.Nie akceptuję siebie i się samookaleczam (tnę i przypalam skórę),bo tylko to sprawia,że mogę w jakiś sposób sprawić sobie ból i na chwilę zapomnieć.Od zawsze mam niskie poczucie własnej wartości,ale ostatnio jest coraz gorzej.Męczę się sama ze sobą.Jestem straszną pesymistką i ciągle wmawiam sobie,że nic nie osiągnę w życiu i jestem zerem.Nie potrafię inaczej myśleć.Nic mnie nie cieszy, jestem stale smutna i przygnębiona.Darzę większym szacunkiem innych niż siebie.Mam również myśli samobójcze.Staram się to powstrzymać,ale to często wraca..Nie wiem,co mam robić.Chciałabym przestać,bo nie mam już siły ukrywać ran po cięciu i żyć w stresie,że ktoś zobaczy,a tego bym nie chcę,ale nie potrafię.Powiedzieć komuś o moich problemach?Może to tylko kwestia dojrzewania i wystarczy przeczekać?Przecież każdy czasem myśli o samobójstwie i to nie jest nic złego,prawda?Sama już nie wiem,czy próbuje sobie wmówić,że jest dobrze czy to nic takiego i nie warto martwić innych.Nawet byłoby mi ciężko,bo jestem bardzo zamknięta w sobie i nie potrafię mówić o problemach.Zawsze udaję,że jest dobrze,chociaż czasem naprawdę chciałabym z siebie wyrzucić te wszystkie złe myśli.

[e-Psychomedic]

Witam, z tego co piszesz wynika, że masz czujesz się źle i przeważającym u Ciebie uczuciem jest smutek. Dodatkowo stosujesz samookaleczanie, by poradzić sobie ze stresem. Jak zapewne wiesz, nie jest dobrym rozwiązywaniem problemów. Myślę, że warto by było gdybyś nagromadzone emocje mogła wylać w trakcie rozmowy. Wtedy negatywne myśli w postaci myśli samobójczych i metody okaleczania siebie mogłyby zostać zastąpione przez bardziej efektywne sposoby.
Pozdrawiamy

[mgr Kamila Krocz]

Witaj bezwartościowa001!

Przez Internet nie da się postawić diagnozy, ale na pewno autoagresji i myśli samobójczych nie da się uzasadnić okresem dojrzewania. Powinnaś skonsultować się ze specjalistą, np. psychologiem szkolnym. Pozdrawiam i życzę powodzenia!