Ciąża, a lekarze nie potrafią pomóc

[Gość miroslawa34]

Jestem w 4 miesiącu ciąży, od poczatku lekarze rozkładają ręce nad moim przypadkiem, a ja się załamuję, wpadam w leki o dziecko. Od poczatku ciązy towarzysza mi plamienia, raz większy krwotok ze skrzepami, po którym doznałam urazu psychicznego ze strachu o dziecko. Byłam kilka razy w szpitalach, badało mnie kilku lekarzy i żaden nie potrafi pomóc i zlikwidować przyczyny plamień i krwawień. Byłam dokładnie badana, nie wiadomo, dlaczego tak mam. Ostatnio robiłam badania genetyczne, dziecko jest zdrowe, ładnie sie rozwija, łózysko ok, wody, wszystko ok. Żadnych zmian w szyjce macicy, pochwie, a wystarczy, ze zwymiotuję, złapie mnie kaszel lub zaparcie wymagające odrobiny wysiłku i już plamię lub krwawię. Biorę duphaston i nie działa, wszystkie badania ok. a ja boję się, ze poronię, każdy dzień to strach, by nie zwymiotować, ostatnio podczas choroby uporczywie kaszlałam, byłam przerazona, bo wciąż plamiłam przy tym. Dziś po wymiotach takze. Nikt nie potrafi mi pomóc, a ja każdego dnia drżę, by nie poronić przez te krwawienia. Ja chyba zwariuję, lekarze mówią, ze jest wszystko ok, ale nie jest, bo plamienia i krwawienia w ciąży nie są normalne, boję się niesamowicie, wpadam w paranoję wręcz

[Gość ka-wa]

https://wylecz.to/choroby-w-ciazy/krwiak-podkosmowkowy-przyczyny-objawy-i-leczenie-krwiaka-w-macicy-w-ciazy/https://wylecz.to/choroby-w-ciazy/krwiak-podkosmowkowy-przyczyny-objawy-i-leczenie-krwiaka-w-macicy-w-ciazy/

Stres na pewno nie pomaga, wygląda, że możesz mieć krwiaka, wtedy krew musi mieć ujście. 

Pozostaje być pd kontrolą lekarską i uważać na siebie. 

[Gość miroslawa34]

Też lekarze podejrzewali krwiaka, ale badania wykluczyły, całe łozysko i otoczenie dziecka było na usg badane i krwiaka ani śladu. Gdybym chociaż wiedziała, z czym mam do czynienia byłabym spokojniejsza.

[Gość ka-wa]

Usg też może wszystkiego nie widzieć. Do tego jeden gin potrafi np. na usg widzieć mięśniaka, drugi nie. 

Cudów nie ma, jakaś musi być przyczyną, ale co by nie było to pewnie nic więcej nie da się zrobić. Musisz być cierpliwa i myśleć pozytywnie.