Nie wiem co mi jest

[Gość Gość]

Od kilku dni nie potrafię się z niczego cieszyć. Tak jakbym nie była sobą.Mam wrażenie jakby coś we mnie,, weszło,,. To coś nie pozwala mi patrzeć na świat tak jak kiedyś, wszystko wydaje mi się obce, moja rodzina, znajomi, mój dom. Gdy przypomnę sobie wspólne chwile z bliskimi czy przyjaciółmi chce mi się płakać, że już nigdy nie będę taka sama, nie wrócę do siebie. To coś nie daje mi spokoju, w dodatku strach  i niechęć do życia z dnia na  dzień jest coraz większa. Gdy próbuję zapomnieć o tym dziwnym uczuciu wraca z podwójną siłą, nie umiem już sobie z tym poradzić. Chcę być taka jak dawniej. 

[Gość :))]

Nie ma nic czym spowodowane jest to uczucie? Jeśli nie...

Słuchaj. Ostatnio mam wiele problemów. Problemy te powodują dziwne uczucie w moim ciele, strach, niepokój. Więc mniej więcej rozumiem. JEDNAK...

Walczę z tym. Na początek musisz zdać sobie sprawę, że to wszystko, to całe uczucie, ty je stworzyłeś. To coś co w Ciebie „weszło” to twoje tworzywo. Mózg/głowa to bardzo silna rzecz. Pisałam gdzieś wcześniej... Jeśli mocno wmówisz sobie, że widzisz latające słonie - to je zobaczysz. Jeśli cały dzień będziesz chodził struty myśląc o tym dziwnym uczuciu, myśląc o strachu, myśląc o tym, że twoje życie to dno - to jak możesz się spodziewać, że to odejdzie? 

Piszesz, że zapominasz, ale wraca. Nie zapominasz właśnie. Masz to ciągle gdzieś w tyle głowy. To nie wraca samo, to nie jest jakiś robak w twojej głowie. Ty to wracasz.

Musisz zdać sobie sprawę, że ty sam/a to sobie robisz. Żyj po prostu. Jesteś tu. Masz szansę, żeby tu być, na tym niewyjaśnionym świecie. Nie wiadomo dlaczego, ale skoro już tu jesteś to zrób coś z tym. Tyle przed Tobą. Ciesz się teraźniejszością, rób to co masz do roboty i dalej. Masz nawet rodzinę, przyjaciół, dom. Szanuj to. Ja przez moje strute zachowanie, pogorszyłam stosunki z innymi. 

Spróbuj także problem określić. Jak to się wzięło z nikąd to trochę dziwne, ale oczywiście nie niemożliwe. Nie masz żadnych problemów? Czego się boisz?

Pozdrawiam. 

Pracuj nad sobą i polecam rozmowę z psychologiem, terapeutą.

[Gość Gość]

51 minut temu, Gość :)) napisał:

Nie ma nic czym spowodowane jest to uczucie? Jeśli nie...

Słuchaj. Ostatnio mam wiele problemów. Problemy te powodują dziwne uczucie w moim ciele, strach, niepokój. Więc mniej więcej rozumiem. JEDNAK...

Walczę z tym. Na początek musisz zdać sobie sprawę, że to wszystko, to całe uczucie, ty je stworzyłeś. To coś co w Ciebie „weszło” to twoje tworzywo. Mózg/głowa to bardzo silna rzecz. Pisałam gdzieś wcześniej... Jeśli mocno wmówisz sobie, że widzisz latające słonie - to je zobaczysz. Jeśli cały dzień będziesz chodził struty myśląc o tym dziwnym uczuciu, myśląc o strachu, myśląc o tym, że twoje życie to dno - to jak możesz się spodziewać, że to odejdzie? 

Piszesz, że zapominasz, ale wraca. Nie zapominasz właśnie. Masz to ciągle gdzieś w tyle głowy. To nie wraca samo, to nie jest jakiś robak w twojej głowie. Ty to wracasz.

Musisz zdać sobie sprawę, że ty sam/a to sobie robisz. Żyj po prostu. Jesteś tu. Masz szansę, żeby tu być, na tym niewyjaśnionym świecie. Nie wiadomo dlaczego, ale skoro już tu jesteś to zrób coś z tym. Tyle przed Tobą. Ciesz się teraźniejszością, rób to co masz do roboty i dalej. Masz nawet rodzinę, przyjaciół, dom. Szanuj to. Ja przez moje strute zachowanie, pogorszyłam stosunki z innymi. 

Spróbuj także problem określić. Jak to się wzięło z nikąd to trochę dziwne, ale oczywiście nie niemożliwe. Nie masz żadnych problemów? Czego się boisz?

Pozdrawiam. 

Pracuj nad sobą i polecam rozmowę z psychologiem,

Niedawno bałam się bardzo, że jestem trans. Może to dlatego mam teraz wrażenie, że coś we mnie weszło? Do tego, bardzo przeżyłam rozwód rodziców, więc w sumie bardzo możliwe, że to też ma na to uczucie jakiś wpływ. Dziękuję za odpowiedź ?