Nie chcę już żyć

[Gość Pyza0000]

Witam na wstępie wspomnę że mam 18 lat, biorę leki od około 3 tygodni, od niedawna ciągam się po lekarzach psychiatrach i mam terapię. Jednak mimo wszystko to nie ma dla mnie większego sensu. Właściwie to wszystko jest mi obojętne. Teraz jest trochę lepiej bo znów potrafię udawać jednak wciąż.. List pożegnalny mam już napisany, teraz tylko zbieram leki i czekam na termin mojego końca. Nie wiem czy zrobię to tą metodą. Moze dodatkowo się powieszę. Postanowiłam sobie że jeżeli do tego terminu (gdzieś we wrześniu) nic się nie zmieni to że sobą skończę. Podobno mam depresję. Chodzi o to że moje stany wracają cały czas od podstawówki już. Myślę że nie ma dla mnie nadzieji. Jednak chciałabym wykorzystać wszystkie opcje. Leki juz biorę, Na terapię chodzę. Słabo to wszystko działa. Jednak jest może jeszcze coś na co nie wpadłam? Chcę odejść w czystym sumieniem wypróbowania wszystkich opcji.

[Gość no tak]

Powoli z tym wieszaniem sie....poczekaj, aż leki zaczną działać .
Bierzesz je dopiero 3 tygn i oczekujesz, ze natychmiast zadzialaja.
One uwalniaja swoje możliwości dopiero po ok 6 tygn, a często pozniej.
Nie ma tez gwarancji ,że akurat te u Ciebie zadzialaja. Czasami dobranie skutecznego leczenia troche trwa i wymaga cierpliwosci ,ale na szczęście jest spory wybór antydepresantow z różnych grup. Miejmy nadzieję, że u Ciebie nie będzie z tym problemu.
Psychoterapia to tez jest długi proces i nie można spodziewać sie szybkich efektów. Tak, ze musisz wykazac sie cierpliwością i znaleźć w sobie troche wiary w to co robisz. Przygotuj sie na walkę, a nie na porażkę. Przecież walczysz o siebie, o swoje życie, ktore dopiero sie zaczyna, a nie konczy zeby listy pożegnalne pisać.
Depresja to trudny przeciwnik, ale można ją pokonać. Inni dali radę to i Ty dasz.
Jeszcze jedno...piszesz, ze zbierasz leki. Jakie leki ..te na depresję. ?
Jesli nie będziesz brać regularnie leków, lub w mniejszych dawkach niz zalecone, to nie będą działać, a ty utwierdzisz sie w przekonaniu, ze nic ci nie pomaga. Musisz zaufać lekarzowi, ze wie co robi, a ty tylko stosuj sie do jego zaleceń.

[Gość no tak]

Dodam jeszcze,ze w depresji ważna jest suplementacja, ktora wspomaga leczenie . Kup sobie depresanum lub szafracenum. One maja w swoim składzie l-tryptofan, który działa na serotonine. Ważna sa tez witaminy z grupy B np B6 oraz D3, kwas foliowy i magnez, selen.
Wspomagają układ nerwowy.
Do tego ważny jest ruch. Jakakolwiek aktywność sportowa, czy np taneczna tylko systematyczna, bardzo pomaga i ma kapitalne znaczenie dla poprawy zdrowia w depresji, ale trudno jest sie chorym zmotywować do niej.
Musisz sie przemoc i zmotywować bo naprawdę warto. Sama poczujesz różnice gdy sie naprawdę fizycznie zmeczysz. Wiec leki... lekami, ale sama tez musisz włożyć troche wysiłku, zeby sobie pomóc.
Będzie dobrze.

[Gość Obserwator_93]

Pyza0000

Widzę, że nie pierwszy raz tutaj piszesz.
Chciałbym coś dodać od siebie

Twoje obniżone samopoczucie może być spowodowane... brakiem witamin! (tak)

Wiem, że to brzmi banalnie prosto i niedorzecznie, że Ty nam mówisz o swoim ciężkim stanie psychicznym a ja tutaj wyskakuję z jakimiś witaminkami.

Naprawdę niedobór witamin potrafi nam zniszczyć psychikę a ich uzupełnienie pozwala na normalne funkcjonowanie

Ludzie w depresji dzielą się na dwie kategorie:
1) osoby cierpiące, które piszą o tym szukają współczucia ale realnie nic nie robią żeby skutecznie wyleczyć problem bo po prostu lubią tkwić w takim marazmie
2) osoby cierpiące, które rzeczywiście chcą się wyleczyć.

Jeżeli należysz do tej pierwszej grupy to już więcej się nie odezwę.

Jeżeli należysz do tej drugiej grupy i chcesz się wyleczyć to jutro (może być po szkole) lecisz do apteki i kupujesz witaminy z grupy C, B oraz D i stosujesz codziennie (zgodnie z zaleceniem na opakowaniu)

Na swoim przykładzie wiem, że witaminy wyleczyły mnie z wszelkich niedogodności psychicznych.

[Gość Pyza0000]

Staram się coś zmienić od dawna jak już wspomniałam to trwa od podstawówki jednak obawiam się że na cały czas potrzebny do trwania terapii nie wytrzymam. Staram się walczyć jednak jest to strasznie nierówna walka. Z ćwiczeniami postaram się zmotywować, dzięki :) a z witaminami myślę że wszystko w normie bo je przyjmuje. Co do przeciwdepresantów biorę je regularnie. Chodziło mi o gromadzenie leków przeciwbólowych. Dzięki za odpowiedzi. Aktualnie zastanawiam się nad wycofaniem się z matury gdyż obawiam się że nie dam rady i zgłoszeniem się do szpitala. Co o tym myślicie?

[Gość no tak]

A l-tryptofan bierzesz? To jest bardzo wazne. Lekami przeciwbolowymi nie można sie zabic. Co najwyzej wątrobę uszkodzisz. Co do matury to zalezy jak czujesz na silach.
Szpital to dobry pomysł ,bo z tego co piszesz to twój stan jest poważny.

[Gość Obserwator_93]

Leki przeciwbólowe brane w dużej ilości uszkadzają mózg. Poczytajcie sobie na jakiej zasadzie działają te substancje.
Przeciwbólowe bierze się tylko w ostateczności gdy już nie ma wyjścia. Branie takich leków ,,na zaś" każdego dnia spowoduje, że na starość nie będziecie wiedzieć co się dookoła was dzieje.

[Gość M32]

Droga Dziewczyno, przede wszystkim nie zamykaj sie w sobie. Dobrze, ze szukasz pomocy. Mam nadzieję, że masz oparcie w kimś w realu (rodzice, przyjeciele, itp.). Zanim antydepresant zacznie widocznie działać czasem trzeba przejść dość długi etap doboru leku i dawki. Czas wczesnowiosenny jest szczególnie trudny dla depresowców i nerwicowców ale zaraz się to zmieni. Czy była jakaś widoczna przyczyna powstania Twej depresji? Może dałoby się zadziałac u źródeł? Warto poszukać psychiatry z dużym doświadczeniem - ja znam takiego w Białymstoku - ktoś kiedyś mi go polecił i on postawił mnie na nogi i już ponad 20 lat nieźle funkcjonuję. Trzymam kciuki i pozdrawiam - z deprechą można wygrać, ja to wiem, i życzę tego Tobie.