Zniszczyli mi życie - przeszłość ma wpływ na psychikę

[Gość Butterfly10]

Może zacznę od tego że kiedyś (w podstawówce) byłam wesołym, szczęśliwym dzieckiem, które niczego się nie wstydziło i brało udział w wielu konkursach i występach. Pamiętam, że czułam się w tym świetnie, zajmowałam wysokie miejsca w konkursach, a nawet wiązałam przyszłość z aktorstwem. Wszystko się zmieniło gdy poszłam do nowego gimnazjum w innym mieście. Miało mi to wyjść na dobre bo była to bardzo dobra szkoła, jednak sprawy potoczyły się inaczej. Od początku nie miałam zbytnio koleżanek, a każde zdanie które wypowiadałam obracało się przeciwko mnie. Może faktycznie nie zawsze mówiłam mądre rzeczy, ale spotkałam się tam z dużą falą krytyki. Poskutkowało to tym, że przestałam się odzywać, żeby nie powiedzieć nic głupiego i zawsze trzymałam się z boku. Najgorszy jednak z tego wszystkiego był wf! Od zawsze bałam się robić pewnego ćwiczenia, jednak nauczycielka strasznie mnie do niego zmuszała co nie pomagało i często opuszczałam wf a także inne zajęcia. Przez to nauczycielka wf zaczęła mnie nienawidzić, robić pod górkę i rzucać niemiłymi tekstami na mój temat. Wtedy nawet nie myślałam o zmianie szkoły bo nie zdawałam sobie sprawy jak bardzo zniszczy mi to życie. Po gimnazjum stałam się innym człowiekiem. Każde wypowiedziane publicznie zdanie, a nawet w grupie większej niż 2 osoby kosztowało mnie wiele wysiłku by przełamać blokadę. Zaczęłam się strasznie stresować. Bałam się co myślą o mnie inni i co pomyślą o moich zachowaniach.
Może wydawać wam się że jest to głupie, błahe gadanie o problemach nastolatków, ale niestety tak nie jest. Teraz jestem studentką i całe te bagno ciągnie się za mną. Nie wiem czy wiecie jak siła przebicia i pewność siebie są potrzebne na studiach i w innych aspektach życia. Męczę się z tym strasznie.
Więc błagam was drodzy koledzy, koleżanki, rodzice, NAUCZYCIELE, nie róbcie tego innym istotom bo możecie zniszczyć im życie! Dla mnie może być już za późno, ale dla innych nie.

[Gość]

Nie pisz, że dla Ciebie już jest za późno - nigdy nie jest za późno na zmianę. Spotkało Cię w przeszłości wiele przykrych sytuacji. Nie wolno ich bagatelizować i mówić, że to „głupie problemy nastolatek”. Nie możesz zmienić przeszłości, ale wciąż możesz zmienić przyszłość i to, jak postrzegasz przeszłość. Rozważałaś może wizytę u psychologa albo psychoterapeuty? Terapia z całą pewnością mogłaby pomóc Ci odpowiednio popracować nad przeszłością tak, żebyś nauczyła się sobie z nią radzić i z doświadczenia wyciągnęła wnioski na przyszłość.

[Gość Butterfly10]

Pisałam to wyznanie w dużych emocjach więc może jego ostatnia część jest lekko przesadzona. Nie zmienia to jednak faktu że czuję to co czuję i czasem nie potrafię sobie już z tym poradzić, jestem bezsilna i chce mi się płakać. Moja rodzina i znajomi tego nie rozumieją. Z pewnością jest to tylko mała część nieciekawych wydarzeń z mojego życia. Może więc posłucham rady i udam się na terapię.
I tu mam pytanie: psycholog czy psychoterapeuta? Co by było dla mnie odpowiedniejsze? Nie chcę też pójść do kogoś kto mi nie pomoże, a tylko zapłacę grube pieniądze :(