Nikogo nie kocham

[Gość Look4it]

Z okazji walentynek chce się wyżalić. Nikogo nie kocham. Matki, braci, rodziny, ani żadnej kobiety ani siebie. Nawet psa nie kocham. W ciągu ostatnich 2 lat, zakochały się we mnie 4 dziewczyny, o których wiem. Mimo, iż chciałem stworzyć jakiś trwały związek, to nie da się. Zwyczajnie dlatego, że mi nie zależy. Przestało, mi zależeć na czymkolwiek oprócz pieniędzy. Zwiedziłem ostatnio kawał świata i nawet na podróżach już mi nie zależy. Ma ktoś podobnie? Czy to normalne?

[Gość Psychoaktyw]

Normalne, ponieważ coś takiego jak miłość raczej nie istnieje. A czy co kolwiek jak bliską rodzinę czy przyjaciół , kolegów , koleżanki jak to nazwałeś darzysz uczuciem dowiesz się w tedy jak ich już nie będzie i nie będziesz miał całkowitego kontaktu z nimi. Co do pieniędzy to naturalne zachowanie ponieważ jest to główny najważniejszy mechanizm naszego krajowego życia. To system srodowiska w którym żyjemy przebywamy określa i wymusza nasze możliwości i ich zaspakajanie.
Nie czujesz potrzeby zaspokojenia kontaktu z innymi osobami ponieważ nie jesteś sam i masz możliwość wsparcia bliskimi osobami jak mama pomimo że nawet nie musisz z nią mieszkać.

[Gość Look4it]

Też nie kochasz mamy/dzieci/kogokolwiek?

[Gość Psychoaktyw]

Nie

[Gość Psychoaktyw]

Ale jak wiem że je mam nie odczuwam lęku samotności. Mało tego głównie dziecko nadaje i utrzymuje naturalny sens co silnie motywuje mnie do życia.

[Gość Psychoaktyw]

Nie wiem dlaczego moderator skasował ale napisałem jeszcze że takie refleksje jak uważasz że masz mogą powodować substacje psychoaktywne jak alkohol i inne oraz praca której specyfika nie pozwala na dłuższe kontakty osobiste . Może też powodować obecna sytuacja finansowa która nie pozwala na adaptację rodzinną. Substancje psychoaktywne mogą a nawet zmieniają percepcje racjonalnego myślenia a skutki mogą prowadzić do życia w samotności.