Jak poradzić sobie z zaburzeniami lękowymi?

[Gość E...u]

Witam serdecznie, Jestem wysoce wrażliwą nastolatką, która już w dzieciństwie przejawiała tendencje do chorób psychicznych. Od wczesnych lat nie żyłam beztrosko jak reszta przyjaciół (których swoją drogą miałam mało), tylko żyłam w ciągłym strachu. Moi rodzice musieli naprawdę dużo się fatygować, m.in. już o poranku byli wzywani do szkoły ze względu na mnie (zamykałam się w łazience ze strachu i odmawiałam jakiejkolwiek współpracy). Miałam nadzieję,że z tego wyrosnę - wydorośleję i przestanę się bać, lecz ten plan się nie powiódł, wręcz przeciwnie... Lęk zawładnął moim życiem - nie śpię, jem słodycze na potęge, trzęsę się, drętwieją mi kończyny, temperatura mojego ciała zmalała, miewam bóle podbrzusza. Mam jedno miejsce do którego nie boje się chodzić, oprócz tego raczej nie wychodze poza próg domu. Cały czas myślę, analizuje i filozofuję. Przez to mam okropne bóle głowy, które są bardzo uciążliwe. Mianowicie przeraża mnie każda forma krzywdy ludzkiej (śmierć, tortury, choroby,wojny,koniec świata, piekło). Wypowiedzenie chociaż jedno z tych słów w moim towarzystwie budzi we mnie wszystkie opisane wyżej objawi. Dodatkowo mogę napisać,że od roku mam odczucie odrealnienia. Czuję jakby świat był sztuczny, przyśniony, wymyślony przeze mnie. Patrzę na ruchy swojego ciała i wpadam w głęboką zadume - "co tu się tak właściwie dzieje?" "Jak to działa?" itp itd. Mam dość chodzenia do szkoły ponieważ wszystkie objawy pogarszają się właśnie w tłumie. To okropne! Błagam o pomoc!

[Gość Psychoaktyw]

Od kiedy zaczęły ci się atakaki paniki w szkole i jak później został ten problem rozwiązany ?

[Gość Emiliqxx]

~Psychoaktyw

Od kiedy zaczęły ci się atakaki paniki w szkole i jak później został ten problem rozwiązany ?

Miałam może z 9 lat. Rodzice po prostu brali mnie do domu, uspokajali słowem i byli pewni ,że już wszystko jest w porządku ;(