Napad niepewności, lęku

[Gość KiniaS]

Witam. Posiadam pewien problem, a mianowicie bardzo wybuchową osobowość, emocjonalną w każdym aspekcie. Wszystko zaczęło się kiedy byłam jeszcze dzieckiem, stwarzałam spore problemy wychowawcze, nie miałam łatwo w domu. Myślałam, że ten czas przeszedł poznając pierwszego chłopaka swoich marzeń, po 2 latach związku zostawił mnie bez konkretnego powodu. Od tego wydarzenia mijają kolejne dwa lata... niedawno poznałam nowego chłopaka, z którym postanowiłam spróbować (mimo ogromnego strachu) jeszcze raz. I tutaj mianowicie zaczyna się mój problem. Będąc samą odizolowałam się od świata jak tylko mogłam, zero życia towarzyskiego-stwierdziłam, że tak jest mi lepiej. Całe dnie potrafiłam siebie obwiniać jaką muszę być ofiarą losu, próbowałam szantażować swojego byłego chłopaka, aby do mnie wrócił stawiając, że bez niego się zabiję. Utrzymywałam z nim kontakt koleżeński, lecz również widziałam, że on nie ma problemu poznawać nowe dziewczyny... załamałam się nie pokazując tego i dalej brnęłam w swoje. Z dnia na dzień czułam się coraz gorzej psychicznie, nie potrafiłam na siebie patrzeć, całe dnie mogłam przespać w łóżku. Poznałam aktualnego chłopaka, z którym jestem już pół roku, dalej myślę o byłym, wszystkie negatywne myśli wracają przez co czuję niekontrolowaną potrzebę płaczu. Miewam dość często myśli samobójcze i nie potrafię docenić nawet wsparcia osoby, która mnie kocha... to katorga z własnymi emocjami. Z radości przechodzić przez jeden incydent w złość/smutek, nawet zazdrość z błahych powodów. Mogę położyć się do łóżka i wymyślać 100 rzeczy przez co moje życie jeszcze bardziej może się skomplikować. W porach nocnych dopada mnie bezsenność i ustępuje dopiero nad ranem.. Można powiedzieć, że moim życiem rządzi stres i strach przed następnym dniem. Mimo że wiem dlaczego tak się dzieje nie potrafię wielu spraw wybić sobie z głowy. Dlaczego tak się dzieje? Co może mi pomóc w stanie gdzie zwykły ruch jest czymś bardzo męczącym? Kiedy nie da się powstrzymać łez?