Depresja u 18 latka , pomocyy

[Gość aNti123999]

Witam mam imie Patryk , mam 18 lat , i jakos zdecydowalem się tutaj napisac z nadzieją że otrzymam jakąś pomoc ponieważ już lekko nie daję rady . Podejrzewam a raczej stwierdzilem u siebie depresję egzogenną prawdopodobnie z przebiegiem łagodnym od roku ale nigdy nie poszedłem z tym do psychiatry czy psychoterapeuty ponieważ myślałem że sobie z tym poradzę . Zaczęło się rozpoczęcia technikum w 2016 roku i od początku miałem doły , miałem mysli ze sobie nie poradzę , że nie dam rady , myslalem ze nie zdam egzaminów w przyszlosci czyli w sumie za niedługo , Miałem te doły tak do czerwca , przyszły wakacje trochę sie poprawiło i przyszła jesień . Niewiedziałem co się dzieję ale od pazdziernika mialem glupie mysli , dobijało mnie wszystko , myslalem nad sensem zycia , brak motywacji do czegokolwiek , smutek ,gniew, byłem przygnębiony , izolowałem się od klasy i wgl nie uczestniczylam za bardzo w lekcjach ani nic , byłem zaspany , zmęczony wiecznie i patrząc na ludzi zastanawiałem się jaki oni widzą sens życia .. bo sam go nie widziałem , do stycznia było bardzo zle , codziennie miałem takie straszne godziny że to się bardzo nasilało , tliłem to w sobie jakoś z mysla ze sobię poradzę , przyszedł marzec trochę osłabły te stany i jakos funkcjonowałem , Lato miałem bardzo dobre , praktycznie zero mysli o tym , byłem calkiem szczescliwy , przyszedł wrzesien 2018 i trochę znowu zaczeło wracac i generalnie znowu to samo ale już trochę z mniejszymi objawami , do grudnia było jak było , nie uczyłem się , byłem tez nadal przygnebiony ale juz trochę mniej , i te wszystkie objawy nie były tak widoczne , przyszedł nowy rok , i poczułem się znowu dużo gorzej i stwierdzilem wkoncu ze chyba udam się do psychiatry , znowu mam słabe godziny w ciągu dnia , mam te wszystkie objawy co wczesniej dosc czesto , mysle panicznie nad przyszloscia ze moje zycie bedzie monotonne oddane w depresji i będę poprostu przegrywem życiowym bez jakiegokolwiek sensu istnienia . Napisałem to żeby tez jakos to wyrzucic poniewaz wiekszosc nie rozumie mnie wogólę , mowią wez się w garsc bla bla bla ile razy to kur** słyszałem jakos nie pomaga i nie pomoże , obecnie porozmawiałem z mamą i chyba udam się do psychiatry i zobaczę co będzie dalej . Napisałem to szczerze żeby to wyrzucic jakoś chyba ale też mam obawy czy isc do tego psuchiatry czy on mi wgl pomoże czy to ma sens ? Mam obawe ze bede mial powroty w przyslosci i ze nie zapomne o tym ... pozdrawiam

[Gość Eloise22]

bardzo dobrze, że porozmawiałeś o tym z mamą. Nie ma jak wsparcie osób bliskich. Jednak do specjalisty musisz się udać, porobić badania. Serio masz chyba depresję i tutaj najlepiej jakbys udał się na terapię. jak jestes z Mińska mazowieckiego czy okolic, to bardzo polecam Centrum Psychologiczne Sens. Miałam początki depresji i przede wszystkim nerwice lękową. Dzięki tutejszej terapii jest o wiele lepiej.

[Gość aNti123999]

Dzisiajeszy dzien miałem całkiem pozytywny , nie złe myśli , funkcjonowanie całkiem okej no ale przychodzą takie godzinki że myślenie się zmienia i znowu rozmyslanie nad sensem zycia , trochę smutku itd , myślę że po pomocy psychiatry , psychoterapeuty będzie dużo lepiej i zyskam tą stabilnosc bo obecnie czuję że jestem niestabilny i mam zmiany tego nastroju ,najlepiej jest po godzinie 23 i tak do południa , najgorzej o godzinie 19,20 ,21