Podejrzenie łagodnej depresji u 13-latki

[Gość w...l]

Witam. Mam 13 lat. Od dziecka bardzo często płakałam z błachotek i się denerwowałam. Z czasem większość przeszła. Niestety wróciło z zdwojoną siłą. 3 lata temu coś się wydarzyło (nie pamiętam co takiego) i sięgnęłam po nóż, ale nie mogłam tego zrobić. Od jakiegoś roku bardzo często chce mi się płakać. Łatwo doprowadzić mnie do płaczu. Trudno mi się opanować. Gdy płacze dostaje jakby czkawki i nie mogę nic prawie siebie wydusić. Jednak tak tylko jest gdy jestem sama. Czasem chce spróbować żyletki

[Gość w...l]

Witam. Mam 13 lat i podejrzewam u siebie łagodną depresje. Wcześnie chodzę spać i budzę się rano. Około piątej. Po tym nie mogę już zazwyczaj zasnąć. Nie mam siły i chęci do robienia lekcji. Zazwyczaj zabieram się do tego późnym wieczorem lub rano. Niskie poczucie wartości jest ze mną od nie dawna. Posiadam bardzo dużo lęków. Z którymi nie potrafię walczyć. Często płacze z błachotek i bez powodu. Tak poprostu. Wtedy trudno mi się opanować. Gdy płacze myślę pesymistycznie jak na co dzień czasem.

[Gość Hanya]

kochanie, spokojnie. Jesteś młodziutka, całe życie przed Tobą. Jeśli coś Ci przeszkadza, by być szczęśliwym, np. coś w domu, to porusz ten temat z mamą. Na przykład, jeśli nie masz swojego pokoju, to mimo to walcz o swój komfort, o kieszonkowe.
Świat jest pełen ciekawych zjawisk, rzeczy i zainteresowań. Dlatego nie warto się zabijać, warto żyć, przezwyciężać lęk, strach, złość, samotność. Będziesz coraz silniejsza. Słyszałaś może taki cytat? : "Moc w słabości się doskonali". Trudne chwile w naszym życiu są potrzebne, ja wręcz mam taką zasadę, aby z każdej sytuacji w życiu czerpać korzyści, nawet te przykre sytuacje dają nam coś dobrego, pozytywnego, a przynajmniej uczą nas czegoś. Jak mówi przysłowie: "Nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło". Jesteś już nastolatką, zakochujesz się pewnie, niedwano dostałaś pierwszy raz miesiączkę, w Twoim życiu dzieją się rewolucję. Przygotuj się na to, że tak jest, że to normalne, że wcale nie jest łatwo być nastolatkiem, tak naprawdę jest to najcięższy okres w życiu, mimo iż jest się na utrzymaniu rodziców i pozornie nie ma się poważniejszych problemów.
Wierzę w Ciebie, wierzę w to, że odnajdziesz się w życiu, że będziesz walczyć o swoje szczęście.
Jesteś piękna. Wiesz, pamiętaj, że piękno się rozwija, a im kobieta starsza, tym piękniejsza. Wyobraź sobie, że masz 20lat, odległy termin prawda? Ale przyjdzie to bardzo szybko. I teraz pomyśl sobie: co zrobiłam w swoim życiu w tym czasie? Jak spędziłam swoje nastoletnie lata? Czy pracowałam na swoje szczęście, na swój rozwój i na swoje pasje, hobby, sport? Nastolatką nie będziesz wiecznie, dlatego żyj świadomie, uwierz, że możesz być w życiu tym, kim tylko zechcesz, tylko musisz uparcie dążyć do celu, i nie zniechęcać się tym, że jest trudno, albo tym że inni ludzie zniechęcają.
Znajdź sobie jakieś zainteresowania.
Napewno odrazu nie znajdziesz tego, co polubisz, ale warto próbować różnych rzeczy, aż znajdziesz coś, co lubisz. Pasja jest sensem życia. Jest czymś, co pozwala nam przetrwać w chwilach samotności.
Trzymaj się i pamiętaj, że wierzę w Ciebie!
Nigdy więcej nie mów, że chcesz się zabić, bo Twoi rodzice walczyli o Twoje życie, jesteś największym skarbem swoich rodziców, mama nosiła Cię 9miesięcy, w bólu rodziła, później poświęciła wiele zarwanych nocy. Bądź świadoma, że masz wartość, że żyjesz bo wielu ludzi Cie potrzebuje, Polska Ciebie potrzebuje, świat także Ciebie potrzebuje.
Trzymaj się, pozdrawiam i trzymam kciuki!

[Gość omycha]

Wiesz, skoro wczesnie kladziesz sie spac, to i prawidlowe, ze wstajesz wczesniej. Mozesz rano sie pouczyc. A moze pocwiczyc cos? Zadbaj o siebie, rozpiesc sie troche, nie wymagaj od siebie zbyt wiele, poniewaz to doprowadza do depresji. Stawiaj sobie cele i do nich daz, badz z siebie dumna, bo kto walczy, ten nie jest przegrany.