samotność, brak akceptacji, brak poczucia własnej wartości

[Gość rybkam]

Witam. Może na początek powiem coś o sobie. Otóż jestem bardzo spokojną osobą, raczej zamkniętą, mało towarzyską. Ciężko mi przychodzi zawieranie nowych znajomosci, źle się czuje w miejscach gdzie jest dużo ludzi. Nie mam zbyt wielu znajomych, w zasadzie to jest tylko kilka osób z którymi czasami rozmawiam. Miałam chłopaka ale nie trwało to zbyt dlugo. Praktycznie przez każdą z osób z którymi miałam kontakt, które były mi bliskie byłam uważana za dziwną osobę no i właśnie spokojną, mało towarzyską. To jest prawda. W pewnym sensie jestem dziwna, strasznie się izoluję, blokuję, nie jestem rozgadana tylko milcząca. Ostatnio poszłam z byłym chłopakiem na koncert. Nie czułam się dobrze pośród tylu ludzi, nie umiałam się wyluzować, beznadziejnie to wszystko wyszło. poczułam się taka bezwartościowa, wiedziałam, że on przeze mnie się źle bawi i ma mnie pewnie za wariatkę przez to moje zachowanie. Ja sama jestem sobą bardzo rozczarowana. Po prostu coś mnie zablokowało, wkurzyłam się tak naprawdę nie mając powodu, miałam tylko ochotę wrócić do domu. on starał się mnie jakoś "rozruszać" ale koniec koncow już też miał dosyć. Jestem teraz zła sama na siebie za to, że przeze mnie tak wyglądał ten wieczór.
Mam taki dziwny już charakter, od dziecka byłam zamknięta w sobie (teraz mam 22 lata). Przez ostatnie tygodnie po rozstaniu próbowałam odbudować w sobie to poczucie własnej wartości, myślałam już pozytywnie i wierzyłam, że wszystko się ułoży. To wyjście na ten koncert, to jak się zachowałam...to sprawiło, że runęło to co do tej pory udało mi się zbudować. Wiem, że nikt mnie nie akceptuje takiej jaka jestem. Ludzie nie mają o czym ze mną gadać, w tym mój były. Przez to jaka jestem nie mogę z nikim zbudować bliższej relacji, każdy się ode mnie odsuwa. Nie chcę się na siłę zmuszać i udawać kogoś kim nie jestem, nie chcę też żeby każdy mi mówił co jest ze mną nie tak, żeby ktoś kazał mi się zmienić albo podpowiadał co mam zrobić żeby się zmienić. może jestem trochę wycofana ale nie jestem taka że wszystkiego się boję i przed wszystkim uciekam. chciałabym żeby ludzie mnie akceptowali, nie patrzyli na mnie krzywo i nie odsuwali się tylko dlatego, że jestem spokojna. nie wiem co zrobić żeby pozostać sobą i nie być samotnym człowiekiem

[Gość lili1996]

nie wiem, czemu taka jest ironia losu, ale samotnym czesto jest ten, kto za wszelka cene nim byc nie chce. Moze warto skupic sie na czyms innym niz na samym fakcie samotnosci?