Czuję się oszukana

[karusia389]

Proszę bardzo o przeczytanie mojej historii i pomoc , radę bo bardzo się zagubiłam w emocjach.
Jestem/ byłam z moim chłopakiem ponad 4 lata. Po dwóch latach pierwszy raz się rozstaliśmy na jakieś 2 miesiące bo mój chłopak twierdził że się nie dogadujemy. Wyprowadził się bo mieszkaliśmy razem i zostałam sama. Po dwóch miesiącach zadzwonił i powiedział że nie potrafi żyć beze mnie i chce wrócić. Dałam szansę chociaż cierpiałam bardzo przez to że chciał się rozstać. Mówił wtedy że kocha mnie i chciałby żebyśmy wzięli ślub w niedalekiej przyszłości. Czekałam aż dokończy studia i znajdzie pracę. Znów zamieszkaliśmy razem, żyliśmy prawie jak małżeństwo, ja mu gotowałam, dbałam o niego , robiłam wszystko żeby było nam dobrze. Nawet mieszkanie ja znalazłam. Mijał czas i postanowiłam delikatnie zagadać co uważa o ślubie itp. Powiedział że chce ale potrzebuje jeszcze trochę czasu i ucinał temat jakby nic nie było. Generalnie zauważyła że niedługo po naszym powrocie przestał mówić o naszej przyszłości. Tak jakby nas nie czekała przyszłość. Ja czasem całkiem luźno mówiłam o dzieciach to on nie mówił nic. Po prostu zero a wręcz zauważyłam że się denerwuje. Znów minęło pół roku i cóż postanowiłam zagadać kolejny raz. Odpowiedział że mam dać mu czas do końca roku ponieważ chciał mi przekazać iż dostaliśmy dom po jego dziadkach i musiał tam na coś włożyć pieniądze i teraz nie ma na pierścionek. Pomyślałam czemu nie w końcu dom to super sprawa. Po jakimś czasie powiedział mi że ma super ofertę pracy w Warszawie i czy tam się z nim przeprowadzę. Kocham go więc się zgodziłam chociaż mam stałą pracę. Ale mimo tego że ja chciała z nim wszędzie jechać i nic nie mówił o ślubie chociaż wiedział że mi bardzo zależy. Ja chciałam tego ślubu dlatego że go kocham i dla mnie to ważne. Taki dowód miłości z jego strony byłby dla mnie najlepszy. Nie chciałam brać tego go za miesiąc tylko spokojnie zaplanować. Przyszedł koniec roku i nic. Brak tematu o ślubie, brak tematu o domie więc zapytałam o co mu chodzi i dlaczego nic nie rozbił w kierunku naszej wspólnej przyszłości odkąd wróciliśmy do siebie ponad 2 lata temu a on na to „no nic nie zrobiłem i co??” zatkało mnie. Zapytałam czemu mi się nawet nie oświadczył a on powiedział że nie wie czemu i że wg niego wcale nie jesteśmy ze sobą długo i mu jest tak dobrze. Poczułam się skrzywdzona i oszukana. Powiedziałam że na chwilę obecną chce zostać sama. Pojechał do rodziców . Na drugi dzień był sylwester. Byłam w pracy było mi źle, przepłakałam całą noc. Napisał mi że przeprasza i że mam przyjechać bo tak się umówiliśmy na sylwestra ze znajomymi i on nie zamierza się tłumaczyć przed rodziną czemu mnie nie ma. Nie miała ochoty na imprezę. Powiedziałam mu że nie przyjadę bo nie mam ochoty a on na to że on nie przyjedzie bo wypił i że ja mam przyjechać. Potem zadzwonił do mnie i powiedział że może po mnie przyjechać i zabrać do znajomych. Powiedziałam że nie chce i że jak przyjedzie to pogadamy a on na to że jak nie to z nami koniec na zawsze. Czułam się już jak idiotka. Sylwestra spędziłam sama płacząc, on do dziś nie zadzwonił ani nie przyjechał. Najgorsze jest to że ja szukam winy w sobie chociaż rozum mi mówi ze nic złego nie zrobiłam. Analizuję swoje zachowanie. Może ja przesadzam z tą przyszłością? Sama nie wiem co myśleć. Strasznie cierpię.

[Gość whjd]

Z tego co widzę twój chłopak bardzo źle cię potraktował i wydaje mi się że nie powinnaś brać winy na siebie. Dawałaś mu wiele okazji do rozmowy na temat przyszłości. Jeśli miał z tym jakiś problem to nie jeden raz mógł ci o tym powiedzieć a wyjaśnilibyście sobie wszystko bez żadnych niejasności. Kiedy w końcu sie tym podłamałaś dla niego ważne było to żeby rodzina nie dopytywała się dlaczego nie ma cię z nim w sylwestra?! Nie interesowało go co z Tobą? Może zbyt idealistycznie podchodzę do życia, ale wydaje mi się że nie ma w waszym związku sprawiedliwości. To ty starałaś się bardziej, nawet po tym jak sam chciał się rozstać. Nadszedł czas żeby w końcu o ciebie się ktoś postarał. Nie przejmuj się niczym. Będę trzymać kciuki za Ciebie. Wszystkiego najlepszego!

[karusia389]

Właśnie najbardziej boli to kłamstwo a potem jego zachowanie jakby nic się nie zdarzyło. Dla mnie takie obietnice coś znaczą. A teraz On zachowuje się jakbym go skrzywdziła. Nie potrafię już mu zaufać. Jednocześnie kocham więc ciężko przeżywam to rozstanie. Dziękuję za opinię i słowa wsparcia